که برابر می‌نهد شاه مجید ** اشک را در فضل با خون شهید
For the glorious King is ranking tears as equal in merit to the blood of the martyr.
فرستادن اسرافیل را علیه‌السلام به خاک کی حفنه‌ای بر گیر از خاک بهر ترکیب جسم آدم علیه‌السلام
The sending of Isráfíl (Seraphiel), on whom be peace, to the Earth with orders to take a handful of clay for moulding the body of Adam, on whom be peace.
گفت اسرافیل را یزدان ما ** که برو زان خاک پر کن کف بیا 1620
Our God said to Seraphiel, “Go, fill thy hand with that clay and come (back).”
آمد اسرافیل هم سوی زمین ** باز آغازید خاکستان حنین
Seraphiel, likewise, came to the Earth: again the Earth began to moan,
کای فرشته‌ی صور و ای بحر حیات ** که ز دمهای تو جان یابد موات
Saying, “O Angel of the trumpet (of Resurrection) and O Sea of life, by whose breaths the dead are revived,
در دمی از صور یک بانگ عظیم ** پر شود محشر خلایق از رمیم
Thou blowest one terrible blast from the trumpet, and the place of Judgement becomes full of people (raised) from rotten bones.
در دمی در صور گویی الصلا ** برجهید ای کشتگان کربلا
Thou blowest on the trumpet and criest, ‘Hark, spring up, O ye slain of Karbalá!
ای هلاکت دیدگان از تیغ مرگ ** برزنید از خاک سر چون شاخ و برگ 1625
O ye who have perished by the sword of Death, put forth your heads from the earth (grave), like bough and leaf!’
رحمت تو وآن دم گیرای تو ** پر شود این عالم از احیای تو
From thy bringing the dead to life this world is filled with thy mercy and with that potent breath of thine.
تو فرشته‌ی رحمتی رحمت نما ** حامل عرشی و قبله‌ی دادها
Thou art the Angel of mercy: show mercy! Thou art the bearer of the Throne and the qibla of (Divine) gifts.”
عرش معدن گاه داد و معدلت ** چار جو در زیر او پر مغفرت
The Throne is the mine (source) of justice and equity: beneath it are four rivers filled with forgiveness: