چونک پای چپ بدی در غدر و کاست ** نامه چون آید ترا در دست راست
Since thou wert a left foot (wert going to the left) in fraud and dishonesty, how should the scroll come into thy right hand?
چون جزا سایه‌ست ای قد تو خم ** سایه‌ی تو کژ فتد در پیش هم
Since retribution is (like) the shadow, accordingly thy shadow, O man of bent figure, falls crookedly before thee.’”
زین قبل آید خطابات درشت ** که شود که را از آن هم کوز پشت
(To him) from this quarter (Heaven) come (such) harsh words of rebuke that even the back of a mountain would be bowed by them.
بنده گوید آنچ فرمودی بیان ** صد چنانم صد چنانم صد چنان 1835
The servant (of God) answers: “I am a hundred, hundred, hundred times as much as that which Thou hast declared.
خود تو پوشیدی بترها را به حلم ** ورنه می‌دانی فضیحتها به علم
Verily, in Thy forbearance Thou hast thrown a veil over worse things (than those mentioned); otherwise (Thou mightst have declared them, for) Thou knowest with Thy knowledge (all my) shameful deeds;
لیک بیرون از جهاد و فعل خویش ** از ورای خیر و شر و کفر و کیش
But, outside of my own exertion and action, beyond good and evil and religion and infidelity,
وز نیاز عاجزانه‌ی خویشتن ** وز خیال و وهم من یا صد چو من
And beyond my feeble supplication and the fancy and imagination of myself or a hundred like me,
بودم اومیدی به محض لطف تو ** از ورای راست باشی یا عتو
Beyond living righteously or behaving disobediently—I had a (great) hope in Thy pure lovingkindness.