باری این مقبل فدای این فنست ** کاندرو صد زندگی در کشتنست
After all, this fortunate man is devoted to the calling wherein a hundred lives are (gained) in being killed;
عاشق و معشوق و عشقش بر دوام ** در دو عالم بهرمند و نیک‌نام
Its lover and beloved and love are everlastingly prosperous and renowned in both worlds.
یا کرامی ارحموا اهل الهوی ** شانهم ورد التوی بعد التوی
O my generous friends, have pity on the votaries of passion: ’tis their business to go down to destruction after destruction.
عفو کن ای میر بر سختی او ** در نگر در درد و بدبختی او
(The people said), “O Amír, pardon his (the ascetic's) violence: consider his sorrow and ill-fortune,
تا ز جرمت هم خدا عفوی کند ** زلتت را مغفرت در آکند 3550
In order that God may pardon thy sins likewise and heap forgiveness on thy faults.
تو ز غفلت بس سبو بشکسته‌ای ** در امید عفو دل در بسته‌ای
Thou hast heedlessly broken many a jug and set thy heart on the hope of pardon.
عفو کن تا عفو یابی در جزا ** می‌شکافد مو قدر اندر سزا
Pardon, that thou mayst win pardon in return: the (Divine) decree splits hairs (is exceedingly scrupulous) in (giving every one his) deserts.”
جواب گفتن امیر مر آن شفیعان را و همسایگان زاهد را کی گستاخی چرا کرد و سبوی ما را چرا شکست من درین باب شفاعت قبول نخواهم کرد کی سوگند خورده‌ام کی سزای او را بدهم
How the Amír answered those neighbours of the ascetic who interceded for him: “Why,” said he, “did he behave (so) impudently and why did he break my jug (of wine)? I will not listen to intercession in this matter, for I have sworn to punish him as he deserves.”
میر گفت او کیست کو سنگی زند ** بر سبوی ما سبو را بشکند
The Amír said, “Who is he that he should throw a stone at my jug and break it?
چون گذر سازد ز کویم شیر نر ** ترس ترسان بگذرد با صد حذر
When the fierce lion passes through my quarter, he passes in great affright and with a hundred precautions.
بنده‌ی ما را چرا آزرد دل ** کرد ما را پیش مهمانان خجل 3555
Why did he vex the heart of my slave and put me to shame before my guests?