-
چونک وقت مرگ آن جرعهی صفا ** زین کلوخ تن به مردن شد جدا
- When at the hour of death that pure draught is separated from the bodily clod by dying,
-
آنچ میماند کنی دفنش تو زود ** این چنین زشتی بدان چون گشته بود
- Thou quickly buriest that which remains, since it had been made such an ugly thing by that (separation).
-
جان چو بی این جیفه بنماید جمال ** من نتانم گفت لطف آن وصال 385
- When the Spirit displays its beauty without this carcase, I cannot express the loveliness of that union.
-
مه چو بیاین ابر بنماید ضیا ** شرح نتوان کرد زان کار و کیا
- When the Moon displays its radiance without this cloud, ’tis impossible to describe that glory and majesty.
-
حبذا آن مطبخ پر نوش و قند ** کین سلاطین کاسهلیسان ویند
- How delightful is that Kitchen full of honey and sugar, of which these (worldly) monarchs are (only) the lick-platters!
-
حبذا آن خرمن صحرای دین ** که بود هر خرمن آن را دانهچین
- How delightful is that Stack in the spiritual field, of which every (other) stack is (only) the gleaner!
-
حبذا دریای عمر بیغمی ** که بود زو هفت دریا شبنمی
- How delightful is the Sea of painless Life, of which the Seven Seas are (only) a dewdrop!
-
جرعهای چون ریخت ساقی الست ** بر سر این شوره خاک زیردست 390
- When the Cup-bearer of Alast poured a draught upon this nitrous abject earth,
-
جوش کرد آن خاک و ما زان جوششیم ** جرعهی دیگر که بس بیکوششیم
- The earth seethed, and we are (the result) of that seething. (O God, pour) another draught, for we are very effortless (unaspiring).
-
گر روا بد ناله کردم از عدم ** ور نبود این گفتنی نک تن زدم
- If ’twas permitted, I sang of non-existence; and if ’twas not to be told, lo, I was silent.