-
این زبانهی آتشی چون نور بود ** سایهی فانی شدن زو دور بود
- Since this tongue of fire was (really) light, ’twas far from it to become a perishable shadow.
-
ابر را سایه بیفتد در زمین ** ماه را سایه نباشد همنشین
- The cloud's shadow falls on the earth: the shadow never consorts with the moon.
-
بیخودی بیابریست ای نیکخواه ** باشی اندر بیخودی چون قرص ماه
- Selflessness is cloudlessness, O well-disposed one: in (the state of) selflessness thou wilt be like the orb of the moon.
-
باز چون ابری بیاید رانده ** رفت نور از مه خیالی مانده 685
- Again, when a cloud comes, driven along, the light goes: of the moon there remains (only) a phantom.
-
از حجاب ابر نورش شد ضعیف ** کم ز ماه نو شد آن بدر شریف
- Its light is made feeble by the cloud-veil: that noble full-moon becomes less than the new moon.
-
مه خیالی مینماید ز ابر و گرد ** ابر تن ما را خیالاندیش کرد
- The moon is made to appear a phantom by clouds and dust: the cloud, (which is) the body, has caused us to conceive phantasies.
-
لطف مه بنگر که این هم لطف اوست ** که بگفت او ابرها ما را عدوست
- Behold the kindness of the (Divine) Moon; for this too is His kindness, that He hath said, ‘The clouds are enemies to Us.’
-
مه فراغت دارد از ابر و غبار ** بر فراز چرخ دارد مه مدار
- The Moon is independent of clouds and dust: the Moon hath His orbit aloft in the (spiritual) sky.
-
ابر ما را شد عدو و خصم جان ** که کند مه را ز چشم ما نهان 690
- The cloud is our mortal enemy and adversary because it hides the Moon from our eyes.
-
حور را این پرده زالی میکند ** بدر را کم از هلالی میکند
- This veil makes the houri (to appear as) a hag: it makes the full-moon less than a new moon.