-
تا که لعنت را نشانه او بود ** بد کسی باشد که لعنت‌جو بود
- (The result is) that he (such an one) is a mark for the (Divine) curse: evil is that one who seeks to be accursed.
-
عمر خوش در قرب جان پروردنست ** عمر زاغ از بهر سرگین خوردنست
- The goodly life is to nourish the spirit in nearness (to God); the crow's life is for the sake of eating dung.
-
عمر بیشم ده که تا گه می‌خورم ** دایم اینم ده که بس بدگوهرم
- (The crow says), “Give me more life that I may be ever eating dung: give me this always, for I am very evil-natured.”
-
گرنه گه خوارست آن گنده‌دهان ** گویدی کز خوی زاغم وا رهان
- Were it not that that foul-mouthed one is a dung-eater, he would say, “Deliver me from the nature of the crow!”
-
مناجات
- Prayer.
-
ای مبدل کرده خاکی را به زر ** خاک دیگر را بکرده بوالبشر 780
- O Thou who hast transmuted one clod of earth into gold, and another clod into the Father of mankind,
-
کار تو تبدیل اعیان و عطا ** کار من سهوست و نسیان و خطا
- Thy work is the transmutation of essences and (the showing of) munificence; my work is mistake and forgetfulness and error.
-
سهو و نسیان را مبدل کن به علم ** من همه خلمم مرا کن صبر و حلم
- Transmute mistake and forgetfulness into knowledge: I am all choler, make me patience and forbearance.
-
ای که خاک شوره را تو نان کنی ** وی که نان مرده را تو جان کنی
- O Thou who makest nitrous earth to be bread, and O Thou who makest dead bread to be life,
-
ای که جان خیره را رهبر کنی ** وی که بی‌ره را تو پیغمبر کنی
- O Thou who makest the distracted soul to be a Guide, and O Thou who makest the wayless wanderer to be a Prophet,
-
می‌کنی جزو زمین را آسمان ** می‌فزایی در زمین از اختران 785
- Thou makest a piece of earth to be heaven, Thou givest increase in the earth from the stars.