-
سجده آوردند پیشش کالامان ** حلقه‌مان در گوش کن وا بخش جان
- They prostrated themselves before him, crying, “Mercy! Make us thy thralls, (but) spare our lives!
-
هر خراج و صلتی که بایدت ** آن ز ما هر موسمی افزایدت
- Whatever thou requirest (in the way of) tribute or presents will come to thee from us with increase (abundantly) at every fixed time (of payment).
-
جان ما آن توست ای شیرخو ** پیش ما چندی امانت باش گو
- Our lives are thine, O lion-natured (prince): let them be on deposit with us for a (little) while.”
-
گفت نرهانید از من جان خویش ** تا نیاریدم ابوبکری به پیش 850
- He replied, “Ye will not save your lives from me unless ye bring an Abú Bakr into my presence.
-
تا مرا بوبکر نام از شهرتان ** هدیه نارید ای رمیده امتان
- Unless ye bring to me as a gift from your city one whose name is Abú Bakr, O people who have fled (from righteousness),
-
بدرومتان هم‌چو کشت ای قوم دون ** نه خراج استانم و نه هم فسون
- I will mow you down like corn, O vile folk: I will accept neither tribute nor blandishments.”
-
بس جوال زر کشیدندش به راه ** کز چنین شهری ابوبکری مخواه
- They offered him many sacks of gold, saying, “Do not demand an Abú Bakr from a city like this.
-
کی بود بوبکر اندر سبزوار ** یا کلوخ خشک اندر جویبار
- How should there be an Abú Bakr in Sabzawár, or a dry sod in the river?”
-
رو بتابید از زر و گفت ای مغان ** تا نیاریدم ابوبکر ارمغان 855
- He averted his face from the gold and said, “O Magians (infidels), unless ye bring me an Abú Bakr as an offering,
-
هیچ سودی نیست کودک نیستم ** تا به زر و سیم حیران بیستم
- ’Tis of no avail. I am not a child that I should stand dumbfounded (fascinated) by gold and silver.”