-
مرغ با پر می‌پرد تا آشیان ** پر مردم همتست ای مردمان
- A bird flies to its nest by means of wings: the wings of Man are aspiration, O people.
-
عاشقی که آلوده شد در خیر و شر ** خیر و شر منگر تو در همت نگر 135
- (In the case of) the lover who is soiled with good and evil, do not regard the good and evil; (only) regard the aspiration.
-
باز اگر باشد سپید و بی‌نظیر ** چونک صیدش موش باشد شد حقیر
- If a falcon be white and beyond compare, (yet) it becomes despicable when it hunts a mouse;
-
ور بود چغدی و میل او به شاه ** او سر بازست منگر در کلاه
- And if there be an owl that has desire for the king, it is (noble as) the falcon's head: do not regard the hood.
-
آدمی بر قد یک طشت خمیر ** بر فزود از آسمان و از اثیر
- Man, no bigger than a kneading-trough (scooped in a log), has surpassed (in glory) the heavens and the aether (the empyrean).
-
هیچ کرمنا شنید این آسمان ** که شنید این آدمی پر غمان
- Did this heaven ever hear (the words) We have honoured which this sorrowful Man heard (from God)?
-
بر زمین و چرخ عرضه کرد کس ** خوبی و عقل و عبارات و هوس 140
- Did any one offer to earth and sky (his) beauty and reason and eloquence and fond affection?
-
جلوه کردی هیچ تو بر آسمان ** خوبی روی و اصابت در گمان
- Didst thou ever display to heaven thy beauty of countenance and thy sureness of judgement in (matters of) opinion?
-
پیش صورتهای حمام ای ولد ** عرضه کردی هیچ سیم‌اندام خود
- Didst thou ever, O son, offer thy silvery limbs to the pictured forms in the bath-house?
-
بگذری زان نقشهای هم‌چو حور ** جلوه آری با عجوز نیم‌کور
- (No); thou leavest those houri-like figures and displayest thyself to a half-blind old woman.