-
بر زمین و چرخ عرضه کرد کس ** خوبی و عقل و عبارات و هوس 140
- Did any one offer to earth and sky (his) beauty and reason and eloquence and fond affection?
-
جلوه کردی هیچ تو بر آسمان ** خوبی روی و اصابت در گمان
- Didst thou ever display to heaven thy beauty of countenance and thy sureness of judgement in (matters of) opinion?
-
پیش صورتهای حمام ای ولد ** عرضه کردی هیچ سیم‌اندام خود
- Didst thou ever, O son, offer thy silvery limbs to the pictured forms in the bath-house?
-
بگذری زان نقشهای هم‌چو حور ** جلوه آری با عجوز نیم‌کور
- (No); thou leavest those houri-like figures and displayest thyself to a half-blind old woman.
-
در عجوزه چیست که ایشان را نبود ** که ترا زان نقشها با خود ربود
- What is there in the old woman that was not in them, so that she rapt thee away from those figures (and attracted thee) to herself?
-
تو نگویی من بگویم در بیان ** عقل و حس و درک و تدبیرست و جان 145
- (If) thou wilt not say (what it is), I will tell (thee) plainly: ’tis reason and sense and perception and consideration and soul.
-
در عجوزه جان آمیزش‌کنیست ** صورت گرمابه‌ها را روح نیست
- In the old woman there is a soul that mingles (with the body): the pictured forms in the hot-baths have no (rational) spirit.
-
صورت گرمابه گر جنبش کند ** در زمان او از عجوزه بر کند
- If the pictured form in the hot-bath should move, it would at once separate thee from the old woman.
-
جان چه باشد با خبر از خیر و شر ** شاد با احسان و گریان از ضرر
- What is soul? (Soul is) conscious of good and evil, rejoicing on account of kindness, weeping on account of injury.
-
چون سر و ماهیت جان مخبرست ** هر که او آگاه‌تر با جان‌ترست
- Since consciousness is the inmost nature and essence of the soul, the more aware one is the more spiritual is he.