ای دهنده‌ی عقلها فریاد رس ** تا نخواهی تو نخواهد هیچ کس
O Giver of (all) understandings, come to my help: none wills (aught) unless Thou will (it).
هم طلب از تست و هم آن نیکوی ** ما کییم اول توی آخر توی
Both the desire (for good) and the good action (itself) proceed from Thee: who are we? Thou art the First, Thou art the Last.
هم بگو تو هم تو بشنو هم تو باش ** ما همه لاشیم با چندین تراش 1440
Do Thou speak and do Thou hear and do Thou be! We are wholly naught notwithstanding all this hewing.
زین حواله رغبت افزا در سجود ** کاهلی جبر مفرست و خمود
Because of this resignation (to Thy will) do Thou increase our desire for worship (of Thee): do not send (upon us) the sloth and stagnation of necessitarianism.
جبر باشد پر و بال کاملان ** جبر هم زندان و بند کاهلان
Necessitarianism is the wing and pinion of the perfect; necessitarianism is also the prison and chains of the slothful.
هم‌چو آب نیل دان این جبر را ** آب مومن را و خون مر گبر را
Know that this necessitarianism is like the water of the Nile— water to the true believer and blood to the infidel.
بال بازان را سوی سلطان برد ** بال زاغان را به گورستان برد
Wings carry falcons to the king; wings carry crows to the graveyard.
باز گرد اکنون تو در شرح عدم ** که چو پازهرست و پنداریش سم 1445
Now return to the description of non-existence, for it (non-existence) is like bezoar, though you think it is poison.
هم‌چو هندوبچه هین ای خواجه‌تاش ** رو ز محمود عدم ترسان مباش
Hark, O fellow-servant, go and, like the Hindú boy, be not afraid of the Mahmúd of non-existence.
از وجودی ترس که اکنون در ویی ** آن خیالت لاشی و تو لا شیی
Be afraid of the existence in which you are now: that phantasy of yours is nothing and you (yourself) are nothing.