ای ضیاء الحق حسام دین و دل ** کی توان اندود خورشیدی به گل 2010
O Radiance of God, Husám (Sword) religious and spiritual, how can a sun be daubed over with clay?
قصد کردستند این گل‌پاره‌ها ** که بپوشانند خورشید ترا
These lumps of clay (thy detractors) attempted (in vain) to cover up thy sun.
در دل که لعلها دلال تست ** باغها از خنده مالامال تست
The rubies in the mountain's heart are brokers (advertisers) of thee; the orchards in (their) laughter (full-blown beauty) are filled to the brim with thee.
محرم مردیت را کو رستمی ** تا ز صد خرمن یکی جو گفتمی
For one familiar (as I am) with thy manhood, where is a Rustam that I might tell (him) a single barley-corn (thereof) out of (thy) hundred stacks?
چون بخواهم کز سرت آهی کنم ** چون علی سر را فرو چاهی کنم
When I wish to sigh forth thy secret, like ‘Alí I put my head down into a well.
چونک اخوان را دل کینه‌ورست ** یوسفم را قعر چه اولیترست 2015
Since his brethren have vindictive hearts, the bottom of the well is (the) best (place) for my Joseph.
مست گشتم خویش بر غوغا زنم ** چه چه باشد خیمه بر صحرا زنم
I have become intoxicated, I will set about making a row: what of the well? I will pitch my tent in the open plain.
بر کف من نه شراب آتشین ** وانگه آن کر و فر مستانه بین
Put the fiery wine in my hand, and then behold the pomp and glory that is enjoyed by the drunken!
منتظر گو باش بی گنج آن فقیر ** زآنک ما غرقیم این دم در عصیر
Bid the fakir wait (though he is still) without the treasure, for at this moment we are drowned in the syrup (of union).
از خدا خواه ای فقیر این دم پناه ** از من غرقه شده یاری مخواه
Now, O fakir, seek refuge with God: do not seek help from me who am drowned;