-
ما کییم این را بیا ای یار من ** روز من روشن کن از خلق حسن
- Who are we to (aspire to) this? Come, my friend, make my day bright with (thy) goodly disposition.
-
منگر اندر زشتی و مکروهیم ** که ز پر زهری چو مار کوهیم
- Do not regard my ugliness and hatefulness, though I am as venomous as a mountain-snake.
-
ای که من زشت و خصالم جمله زشت ** چون شوم گل چون مرا او خار کشت 2705
- Oh, I am ugly and all my qualities are ugly: since He planted me as a thorn, how should I become a rose?
-
نوبهار حسن گل ده خار را ** زینت طاووس ده این مار را
- Bestow on the thorn the springtide of the rose's beauty: bestow on this snake the loveliness of the peacock!
-
در کمال زشتیم من منتهی ** لطف تو در فضل و در فن منتهی
- I have reached the limit in perfection of ugliness: thy grace has reached the limit in excellence and accomplishment.
-
حاجت این منتهی زان منتهی ** تو بر آر ای حسرت سرو سهی
- Do thou grant the boon sought by this consummate one from that consummate one, O thou who art the envy of the tall cypress.
-
چون بمیرم فضل تو خواهد گریست ** از کرم گرچه ز حاجت او بریست
- When I die, thy bounty, though it is exempt from need, will weep for kindness' sake.
-
بر سر گورم بسی خواهد نشست ** خواهد از چشم لطیفش اشک جست 2710
- It will sit beside my grave a long while: tears will gush from its gracious eye.
-
نوحه خواهد کرد بر محرومیم ** چشم خواهد بست از مظلومیم
- It will mourn for my deprivation (of beauty), it will shut its eyes to my abjectness.
-
اندکی زان لطفها اکنون بکن ** حلقه‌ای در گوش من کن زان سخن
- Bestow a little of those favours now, put a few of those (kind) words as a ring into my ear!