-
تو شدی سوی خدا ای محترم ** پس به سوی حق روم من نیز هم 3330
- Thou hast gone unto God, O venerated man: I too, therefore, will go unto God.”
-
مجمع و پای علم ماوی القرون ** هست حق کل لدینا محضرون
- God is the assembly-place where the generations (of mankind) are mustered under His banner: all are brought before Us.
-
نقش‌ها گر بی‌خبر گر با خبر ** در کف نقاش باشد محتصر
- The pictures (phenomenal forms), whether unconscious or conscious (of it), are (always) present in the hand of the Painter.
-
دم به دم در صفحه‌ی اندیشه‌شان ** ثبت و محوی می‌کند آن بی‌نشان
- Moment by moment that traceless One is setting down (what He will) on the page of their thought and (then) obliterating it.
-
خشم می‌آرد رضا را می‌برد ** بخل می‌آرد سخا را می‌برد
- He is putting anger (there) and taking acquiescence away: He is putting stinginess (there) and taking generosity away.
-
نیم لحظه مدرکاتم شام و غدو ** هیچ خالی نیست زین اثبات و محو 3335
- Never for (even) half a wink at eve or morn are my ideas exempt from this (process of) imprinting (on the mind) and obliterating.
-
کوزه‌گر با کوزه باشد کارساز ** کوزه از خود کی شود پهن و دراز
- The potter works at the pot to fashion it: how should the pot become broad and long of itself?
-
چوب در دست دروگر معتکف ** ورنه چون گردد بریده و متلف
- The wood is kept constantly in the carpenter's hand: else how should it be hewn and put into right shape?
-
جامه اندر دست خیاطی بود ** ورنه از خود چون بدوزد یا درد
- The garment (while being made) is in the hands of a tailor: else how should it sew and cut of itself?
-
مشک با سقا بود ای منتهی ** ورنه از خود چون شود پر یا تهی
- The water-skin is with the water-carrier, O adept: else how should it become full or empty by itself?