English    Türkçe    فارسی   

6
337-346

  • آنک از دادش نیاید هیچ بد  ** داند و بی‌خواهشی خود می‌دهد 
  • He (God), from whose gifts no evil cometh, knows (your want) and Himself will give it without any asking.
  • ور به امر حق بخواهی آن رواست  ** آنچنان خواهش طریق انبیاست 
  • But if you ask by God's command, that is right: such asking is the way followed by the prophets.
  • بد نماند چون اشارت کرد دوست  ** کفر ایمان شد چون کفر از بهر اوست 
  • When the Beloved has signified (that you should do so and so), ’tis evil no more: infidelity (itself) becomes faith when the infidelity is for His sake.
  • هر بدی که امر او پیش آورد  ** آن ز نیکوهای عالم بگذرد  340
  • Any evil deed prompted by His command surpasses (all) the good deeds in the world.
  • زان صدف گر خسته گردد نیز پوست  ** ده مده که صد هزاران در دروست 
  • Even if the skin (exterior) of the oyster-shell be damaged, do not curse it, for within it there are a hundred thousand pearls.
  • این سخن پایان ندارد بازگرد  ** سوی شاه و هم‌مزاج بازگرد 
  • This topic hath no end. Return to the King (God) and become endued with the nature of the falcon.
  • باز رو در کان چو زر ده‌دهی  ** تا رهد دستان تو از ده‌دهی 
  • Like pure gold, return to the mine, in order that your hands may be delivered from (the necessity of) giving the ten (fingers);
  • صورتی را چون بدل ره می‌دهند  ** از ندامت آخرش ده می‌دهند 
  • (For) when they (worldlings) admit a phenomenal form into their hearts, in the end they curse it in contrition.
  • توبه می‌آرند هم پروانه‌وار  ** باز نسیان می‌کشدشان سوی کار  345
  • The repentance they show is like that of the moth: (soon) forgetfulness draws them back again to the (same) work.
  • هم‌چو پروانه ز دور آن نار را  ** نور دید و بست آن سو بار را 
  • Like the moth, he (such a one) deems the fire (seen) from a distance to be light, and packs off (sets out) towards it.