-
تا تو عالم باشی و عادل قضا ** نامناسب چون دهد داد و سزا
- So long as you are wise and just, how should Destiny deal justice and give retribution not in accordance (with your actions)?
-
چونک حاکم این کند اندر گزین ** چون کند حکم احکم این حاکمین
- Since a judge does this in the case of a virtuous man, how (then) will the most Just of these judges give judgement?
-
چون بکاری جو نروید غیر جو ** قرض تو کردی ز که خواهد گرو 425
- When you sow barley nothing except barley will grow up: (if) you have borrowed, from whom (but yourself) will you require the security?
-
جرم خود را بر کسی دیگر منه ** هوش و گوش خود بدین پاداش ده
- Do not lay (responsibility for) your sin upon any one else: give your mind and ear to this retribution.
-
جرم بر خود نه که تو خود کاشتی ** با جزا و عدل حق کن آشتی
- Lay the sin upon yourself, for you yourself sowed (the seed): make peace with the recompense and justice of God.
-
رنج را باشد سبب بد کردنی ** بد ز فعل خود شناس از بخت نی
- The cause of (your) affliction is some evil deed: acknowledge that evil is done by you, not by Fate.
-
آن نظر در بخت چشم احوال کند ** کلب را کهدانی و کاهل کند
- To look at Fate (alone) makes the eye asquint: it makes the dog be attached to the kennel and lazy.
-
متهم کن نفس خود را ای فتی ** متهم کم کن جزای عدل را 430
- Suspect yourself, O youth; do not suspect the recompense of (Divine) justice.
-
توبه کن مردانه سر آور به ره ** که فمن یعمل بمثقال یره
- Repent like a man, turn your head into the (right) Way, for whoso doeth a mote's weight (of good or evil) shall see it.
-
در فسون نفس کم شو غرهای ** که آفتاب حق نپوشد ذرهای
- Do not be duped by the wiles of the carnal soul, for the Divine Sun will not conceal a single mote.