-
گرچه باشد بی‌نمک اکنون حنین ** هست غفلت بی‌نمک‌تر زان یقین
- (But) though ’tis foolish to moan now, (yet) assuredly heedlessness is (even) more foolish than that (tardy supplication).
-
هم‌چنین هم بی‌نمک می‌نال نیز ** که ذلیلان را نظر کن ای عزیز
- Continue to sob thus, even foolishly, crying, “Regard the base (sinners), O Almighty One!
-
قادری بی‌گاه باشد یا به گاه ** از تو چیزی فوت کی شد ای اله 555
- Whether it be late or early, Thou art omnipotent: when did anything escape Thee, O God?”
-
شاه لا تاسوا علی ما فاتکم ** کی شود از قدرتش مطلوب گم
- The King of (that ye) may not grieve for what hath escaped you —how should the object of (your) desire vanish from (the range of) His power?
-
حواله کردن مرغ گرفتاری خود را در دام به فعل و مکر و زرق زاهد و جواب زاهد مرغ را
- How the bird attributed its being caught in the trap to the artifice and cunning and hypocrisy of the ascetic; and how the ascetic answered the bird.
-
گفت آن مرغ این سزای او بود ** که فسون زاهدان را بشنود
- The bird said, “This is a fit punishment for one who listens to the beguiling talk of ascetics.”
-
گفت زاهد نه سزای آن نشاف ** کو خورد مال یتیمان از گزاف
- “Nay,” said the ascetic; “it is a fit punishment for the greedy wretch who incontinently devours the property of orphans.”
-
بعد از آن نوحه‌گری آغاز کرد ** که فخ و صیاد لرزان شد ز درد
- Afterwards it (the bird) began to lament in such wise that the trap and the fowler trembled at the grief (which it displayed),
-
کز تناقضهای دل پشتم شکست ** بر سرم جانا بیا می‌مال دست 560
- Crying, “My back is broken by the contradictions (conflicting motives) in my heart: come, O Beloved, rub Thy hand on my head.
-
زیر دست تو سرم را راحتیست ** دست تو در شکربخشی آیتیست
- Under Thy hand my head hath a (great) relief (from pain): Thy hand is a miracle in bestowing favour.
-
سایه‌ی خود از سر من برمدار ** بی‌قرارم بی‌قرارم بی‌قرار
- Do not take away Thy shadow (protection) from my head: I am restless, restless, restless.