-
گفت آن مرغ این سزای او بود ** که فسون زاهدان را بشنود
- The bird said, “This is a fit punishment for one who listens to the beguiling talk of ascetics.”
-
گفت زاهد نه سزای آن نشاف ** کو خورد مال یتیمان از گزاف
- “Nay,” said the ascetic; “it is a fit punishment for the greedy wretch who incontinently devours the property of orphans.”
-
بعد از آن نوحه‌گری آغاز کرد ** که فخ و صیاد لرزان شد ز درد
- Afterwards it (the bird) began to lament in such wise that the trap and the fowler trembled at the grief (which it displayed),
-
کز تناقضهای دل پشتم شکست ** بر سرم جانا بیا می‌مال دست 560
- Crying, “My back is broken by the contradictions (conflicting motives) in my heart: come, O Beloved, rub Thy hand on my head.
-
زیر دست تو سرم را راحتیست ** دست تو در شکربخشی آیتیست
- Under Thy hand my head hath a (great) relief (from pain): Thy hand is a miracle in bestowing favour.
-
سایه‌ی خود از سر من برمدار ** بی‌قرارم بی‌قرارم بی‌قرار
- Do not take away Thy shadow (protection) from my head: I am restless, restless, restless.
-
خوابها بیزار شد از چشم من ** در غمت ای رشک سرو و یاسمن
- (All) sorts of sleep have quitted mine eye in my passion for Thee, O Thou who art envied by the cypress and the jasmine.
-
گر نیم لایق چه باشد گر دمی ** ناسزایی را بپرسی در غمی
- Though I am not deserving (of Thy favour), what matter if for a moment Thou ask after an unworthy one (who is) in a (great) anguish?”
-
مر عدم را خود چه استحقاق بود ** که برو لطفت چنین درها گشود 565
- What right (to Thy favour), forsooth, had Not-being, to which Thy grace opened such doors?
-
خاک گرگین را کرم آسیب کرد ** ده گهر از نور حس در جیب کرد
- (Thy) bounty touched (embraced) the mangy earth and put in its bosom ten pearls of the light of sensation—