-
تا نمیری نیست جان کندن تمام ** بی‌کمال نردبان نایی به بام
- Your agony is not finished till you die: you cannot reach the roof without completing the ladder.
-
چون ز صد پایه دو پایه کم بود ** بام را کوشنده نامحرم بود 725
- When two rungs out of a hundred are wanting, the striver will be forbidden to (set foot on) the roof.
-
چون رسن یک گز ز صد گز کم بود ** آب اندر دلو از چه کی رود
- When the rope lacks one ell out of a hundred, how should the water go from the well into the bucket?
-
غرق این کشتی نیابی ای امیر ** تا بننهی اندرو من الاخیر
- O Amír, you will not experience the wreck of this ship (of self-existence) till you put into it the last mann.
-
من آخر اصل دان کو طارقست ** کشتی وسواس و غی را غارقست
- Know that the last mann is fundamental, for it is (like) the (piercing) star that rises at night: it wrecks the ship of evil suggestion and error.
-
آفتاب گنبد ازرق شود ** کشتی هش چونک مستغرق شود
- The ship of (self-)consciousness, when it is utterly wrecked, becomes (like) the sun in the blue vault (of heaven).
-
چون نمردی گشت جان کندن دراز ** مات شو در صبح ای شمع طراز 730
- Inasmuch as you have not died, your agony has been prolonged: be extinguished in the dawn, O candle of Tiráz!
-
تا نگشتند اختران ما نهان ** دانک پنهانست خورشید جهان
- Know that the Sun of the world is hidden till our stars have become hidden.
-
گرز بر خود زن منی در هم شکن ** زانک پنبه‌ی گوش آمد چشم تن
- Wield the mace against yourself: shatter egoism to pieces, for the bodily eye is (as) cottonwool in the ear.
-
گرز بر خود می‌زنی خود ای دنی ** عکس تست اندر فعالم این منی
- You are wielding the mace against yourself, O base man: this egoism is the reflexion of yourself in (the mirror of) my actions.