English    Türkçe    فارسی   

6
878-887

  • من هم از بهر خداوند غفور  ** می‌زنم بر در به اومیدش سحور 
  • I too, for the merciful Lord's sake and in hope of Him, am drumming the sahúr-call at the gate.”
  • مشتری خواهی که از وی زر بری  ** به ز حق کی باشد ای دل مشتری 
  • (If) you want a customer from whom you will get gold, how should there be a better customer than God, O (my) heart?
  • می‌خرد از مالت انبانی نجس  ** می‌دهد نور ضمیری مقتبس  880
  • He buys a dirty bag from your (stock of) goods, and gives (you in return) an inner light that borrows (its splendour from Himself).
  • می‌ستاند این یخ جسم فنا  ** می‌دهد ملکی برون از وهم ما 
  • He receives the (dissolving) ice of this mortal body, and gives a kingdom beyond our imagination.
  • می‌ستاند قطره‌ی چندی ز اشک  ** می‌دهد کوثر که آرد قند رشک 
  • He receives a few tear-drops, and gives a Kawthar (so delicious) that sugar shows jealousy (of its sweetness).
  • می‌ستاند آه پر سودا و دود  ** می‌دهد هر آه را صد جاه سود 
  • He receives sighs full of melancholy and vaporous gloom, and gives for every sigh a hundred gainful dignities.
  • باد آهی که ابر اشک چشم راند  ** مر خلیلی را بدان اواه خواند 
  • Because of the wind of sighs that drove onward the tearful cloud, He hath called a Khalíl (Abraham) awwáh (sighful).
  • هین درین بازار گرم بی‌نظیر  ** کهنه‌ها بفروش و ملک نقد گیر  885
  • Hark, sell your old rags in this brisk incomparable market, and receive the sterling (real and genuine) kingdom (in exchange).
  • ور ترا شکی و ریبی ره زند  ** تاجران انبیا را کن سند 
  • And if any doubt and suspicion waylay (assail) you, rely upon the (spiritual) traders, (namely), the prophets.
  • بس که افزود آن شهنشه بختشان  ** می‌نتاند که کشیدن رختشان 
  • Inasmuch as the (Divine) Emperor increased their fortune exceedingly, no mountain can carry their merchandise.
  • قصه‌ی احد احد گفتن بلال در حر حجاز از محبت مصطفی علیه‌السلام در آن چاشتگاهها کی خواجه‌اش از تعصب جهودی به شاخ خارش می‌زد پیش آفتاب حجاز و از زخم خون از تن بلال برمی‌جوشید ازو احد احد می‌جست بی‌قصد او چنانک از دردمندان دیگر ناله جهد بی‌قصد زیرا از درد عشق ممتلی بود اهتمام دفع درد خار را مدخل نبود هم‌چون سحره‌ی فرعون و جرجیس و غیر هم لایعد و لا یحصی 
  • The Story of Bilál's crying “One! One!” in the heat of the Hijáz, from his love for Mustafá (Mohammed), on whom be peace, in the forenoons when his master, (impelled) by Jewish fanaticism, used to flog him with a thorny branch under the (blazing) sun of the Hijáz; and how at (each) blow the blood spurted from Bilál's body, and (the words) “One! One!” escaped (from his lips) involuntarily, just as sobs escape involuntarily from others stricken with grief, because he was (so) full of the passion of love (that) there was no room for any care about relieving the pain of the thorns to enter (his heart). (His case was) like (that of) Pharaoh's magicians and Jirjís and others (who are) innumerable and beyond computation.