بیحس و بیگوش و بیفکرت شوید ** تا خطاب ارجعی را بشنوید
Become without sense and without ear and without thought, that ye may hear the call (of God to the soul), ‘Return!’”
تا به گفتوگوی بیداری دری ** تو ز گفت خواب بویی کی بری
So long as thou art (engaged) in the conversation of wakefulness, how wilt thou catch any scent of the conversation of sleep?
سیر بیرونی است قول و فعل ما ** سیر باطن هست بالای سما570
Our speech and action is the exterior journey: the interior journey is above the sky.
حس خشکی دید کز خشکی بزاد ** عیسی جان پای بر دریا نهاد
The (physical) sense saw (only) dryness, because it was born of dryness (earth): the Jesus of the spirit set foot on the sea.
سیر جسم خشک بر خشکی فتاد ** سیر جان پا در دل دریا نهاد
The journey of the dry body befell on dry land, (but) the journey of the spirit set foot (took place) in the heart of the sea.
چون که عمر اندر ره خشکی گذشت ** گاه کوه و گاه صحرا گاه دشت
Since thy life has passed in travelling on land, now mountain, now river, now desert,
آب حیوان از کجا خواهی تو یافت ** موج دریا را کجا خواهی شکافت
Whence wilt thou gain the Water of Life? Where wilt thou cleave the waves of the Sea?
موج خاکی وهم و فهم و فکر ماست ** موج آبی محو و سکر است و فناست575
The waves of earth are our imagination and understanding and thought; the waves of water are (mystical) self-effacement and intoxication and death (faná).
تا در این سکری از آن سکری تو دور ** تا از این مستی از آن جامی تو دور
Whilst thou art in this (sensual) intoxication, thou art far from that (mystical) intoxication; whilst thou art drunken with this, thou art blind to that cup.
گفتوگوی ظاهر آمد چون غبار ** مدتی خاموش خو کن هوش دار
Outward speech and talk is as dust: do thou for a time make a habit of silence. Take heed!
مکرر کردن مریدان که خلوت را بشکن
How the disciples repeated their request that he should interrupt his seclusion.
جمله گفتند ای حکیم رخنه جو ** این فریب و این جفا با ما مگو
They all said: “O sage who seekest a crevice (means of evasion), say not to us this (word of) guile and harshness.
چار پا را قدر طاقت بار نه ** بر ضعیفان قدر قوت کار نه
Lay on the beast a burden in proportion to its endurance, lay on the weak a task in proportion to their strength.
دانهی هر مرغ اندازهی وی است ** طعمهی هر مرغ انجیری کی است580
The bait for every bird is according to its (the bird's) measure (capacity): how should a fig be the food (lure) for every bird?
طفل را گر نان دهی بر جای شیر ** طفل مسکین را از آن نان مرده گیر
If you give a babe bread instead of milk, take it (for granted) that the poor babe will die of the bread;
چون که دندانها بر آرد بعد از آن ** هم بخود گردد دلش جویای نان
(Yet) afterwards, when it grows teeth, that babe will of its own accord its heart will crave bread.
مرغ پر نارسته چون پران شود ** لقمهی هر گربهی دران شود
When an unfledged bird begins to fly, it becomes a mouthful for any rapacious cat;
چون بر آرد پر بپرد او به خود ** بیتکلف بیصفیر نیک و بد
(But) when it grows wings, it will fly of itself without trouble and without whistling (prompting), good or bad.
دیو را نطق تو خامش میکند ** گوش ما را گفت تو هش میکند585
Thy speech makes the Devil silent, thy words make our ears (full of) intelligence.
گوش ما هوش است چون گویا تویی ** خشک ما بحر است چون دریا تویی
Our ears are (full of) intelligence when thou art speaking; our dry land is a river when thou art the ocean.
با تو ما را خاک بهتر از فلک ** ای سماک از تو منور تا سمک
With thee, earth is better to us than heaven, O thou by whom (the world from) Arcturus to the Fish is illumined!
بیتو ما را بر فلک تاریکی است ** با تو ای ماه این فلک باری کی است
Without thee, darkness is over heaven for us, (but) compared with thee, O Moon, who is this heaven at all?
صورت رفعت بود افلاک را ** معنی رفعت روان پاک را
The heavens have the form of sublimity, (but) the essence of sublimity belongs to the pure spirit.
صورت رفعت برای جسمهاست ** جسمها در پیش معنی اسمهاست590
The form of sublimity is for bodies; beside the essence (reality) bodies are (mere) names.”
جواب گفتن وزیر که خلوت را نمیشکنم
The refusal of the vizier to interrupt his seclusion.
گفت حجتهای خود کوته کنید ** پند را در جان و در دل ره کنید
He said: “Cut short your arguments, let my advice make its way into your souls and hearts.
گر امینم متهم نبود امین ** گر بگویم آسمان را من زمین
If I am trustworthy, the trustworthy is not doubted, even though I should call heaven earth.