English    Türkçe    فارسی   

2
1143-1167

  • خانه‏های ما بگیرد او به مکر ** بر کند ما را به سالوسی ز وکر
  • He will seize our houses by cunning, he will tear us out of our nests by (his) hypocrisy.

  • می‏نماید سیری این حیلت پرست ** و الله از جمله‏ی حریصان بدتر است‏
  • This devotee of guile pretends to be perfectly satisfied (with what he has); by God, he is worse than all the greedy together.

  • او خورد از حرص طین را همچو دبس ** دنبه مسپارید ای یاران به خرس‏ 1145
  • From greediness he eats clay as (if it were) date-syrup: O friends, do not entrust the sheep's tail to the bear.

  • لاف از شه می‏زند وز دست شاه ** تا برد او ما سلیمان را ز راه‏
  • He is boasting of the King and the King's hand, in order that he may lead us astray, simple-minded as we are.

  • خود چه جنس شاه باشد مرغکی ** مشنوش گر عقل داری اندکی‏
  • How, indeed, should a petty bird be the congener of the King? Do not listen to him, if you have (even) a little understanding.

  • جنس شاه است او و یا جنس وزیر ** هیچ باشد لایق لوزینه سیر
  • Is he the King's or the Vizier's congener? Is garlic at all suitable to sweetmeat made with walnut kernels?

  • آن چه می‏گوید ز مکر و فعل و فن ** هست سلطان با حشم جویای من‏
  • (As for) his saying, from deceit and feint and artifice, ‘The King with his retinue is searching after me,’

  • اینت مالیخولیای ناپذیر ** اینت لاف خام و دام گول گیر 1150
  • Here's an absurd mad fancy for you, here's a vain boast and a snare to catch blockheads!

  • هر که این باور کند از ابلهی است ** مرغک لاغر چه در خورد شهی است‏
  • Any one who believes this—’tis because of (his) foolishness: how is a slender little bird fit for (friendship with) royalty?

  • کمترین جغد ار زند بر مغز او ** مر و را یاری‏گری از شاه کو
  • If the smallest owl should strike at his brain, where is succour for him from the King?”

  • گفت باز ار یک پر من بشکند ** بیخ جغدستان شهنشه بر کند
  • The falcon said, “If a single feather of mine be broken, the King of kings will uproot the (whole) owlery.

  • جغد چه بود خود اگر بازی مرا ** دل برنجاند کند با من جفا
  • What is an owl? Even if a falcon vex my heart and maltreat me,

  • شه کند توده به هر شیب و فراز ** صد هزاران خرمن از سرهای باز 1155
  • The King will heap up in every lowland and highland hundreds of thousands of stacks of falcons' heads.

  • پاسبان من عنایات وی است ** هر کجا که من روم شه در پی است‏
  • His favours keep watch over me; wherever I go, the King is (following) behind.

  • در دل سلطان خیال من مقیم ** بی‏خیال من دل سلطان سقیم‏
  • The phantasy of me is abiding in the King's heart: sick (would be) the King's heart without the phantasy of me.

  • چون بپراند مرا شه در روش ** می‏پرم بر اوج دل چون پرتوش‏
  • When the King bids me fly in His Way I fly up to the heart's zenith, like His beams.

  • همچو ماه و آفتابی می‏پرم ** پرده‏های آسمانها می‏درم‏
  • I fly as a moon and sun, I rend the curtains of the skies.

  • روشنی عقلها از فکرتم ** انفطار آسمان از فطرتم‏ 1160
  • The light of intellects is from my thought; the bursting forth of heaven (into existence) is from my original nature.

  • بازم و حیران شود در من هما ** جغد که بود تا بداند سر ما
  • I am a falcon, and (yet) the humá becomes lost in amazement at me: who is an owl, that it should know my secret?

  • شه برای من ز زندان یاد کرد ** صد هزاران بسته را آزاد کرد
  • For my sake the King bethought him of the prison (this world), and set free hundreds of thousands of those in bondage.

  • یک دمم با جغدها دمساز کرد ** از دم من جغدها را باز کرد
  • He made me familiar with the owls for a moment, and by means of my breath (words) he made the owls (to be) falcons.

  • ای خنک جغدی که در پرواز من ** فهم کرد از نیک بختی راز من‏
  • Oh, happy (is) the owl that in my (soaring) flight (towards God) had the good fortune to apprehend my mystery.

  • در من آویزید تا نازان شوید ** گر چه جغدانید شهبازان شوید 1165
  • Cling to me, that ye may become exultant (enjoying bliss), (and that) ye may become royal falcons, although ye are owls.

  • آن که باشد با چنان شاهی حبیب ** هر کجا افتد چرا باشد غریب‏
  • He that is dear to such a King—wheresoever he light, why should he be a stranger?

  • هر که باشد شاه دردش را دوا ** گر چو نی نالد نباشد بی‏نوا
  • Any one for whose pain the King is the remedy—though he wail like the reed (flute), he is not without plenty.