English    Türkçe    فارسی   

2
2564-2588

  • چون شما این جمله آتشهای خویش ** بهر حق کشتید جمله پیش پیش‏
  • Inasmuch as ye formerly extinguished all these fires of your own for God’s sake;

  • نفس ناری را چو باغی ساختید ** اندر او تخم وفا انداختید 2565
  • And made the fiery soul like an orchard and cast in it the seed of fealty,

  • بلبلان ذکر و تسبیح اندر او ** خوش سرایان در چمن بر طرف جو
  • (Whilst) therein the nightingales of commemoration and glorification of God (were) singing sweetly in the garden by the river-side;

  • داعی حق را اجابت کرده‏اید ** در جحیم نفس آب آورده‏اید
  • (Inasmuch as) ye have answered the call of God and have brought water into the blazing hell of your soul––

  • دوزخ ما نیز در حق شما ** سبزه گشت و گلشن و برگ و نوا
  • Our Hell also in regard to you hath become greenery and roses and plenty and riches.”

  • چیست احسان را مکافات ای پسر ** لطف و احسان و ثواب معتبر
  • What is the requital for well-doing, O son? Kindness and well-doing and valued recompense.

  • نی شما گفتید ما قربانی‏ایم ** پیش اوصاف بقا ما فانی‏ایم‏ 2570
  • “Did not ye say, ‘We are devoted (to God) - we are passing away before the attributes of Everlastingness?

  • ما اگر قلاش و گر دیوانه‏ایم ** مست آن ساقی و آن پیمانه‏ایم‏
  • We, whether we be cunning (sane) or mad, are intoxicated with that Cupbearer and that cup.

  • بر خط و فرمان او سر می‏نهیم ** جان شیرین را گروگان می‏دهیم‏
  • We lay our heads (submissively) upon His writ and mandate; we give our sweet lives in pawn (to Him).

  • تا خیال دوست در اسرار ماست ** چاکری و جان سپاری کار ماست‏
  • So long as the thought of the Friend is in our inmost hearts, (all) our work is to serve (Him) and yield up our lives.’”

  • هر کجا شمع بلا افروختند ** صد هزاران جان عاشق سوختند
  • Wheresoever the candle of tribulation hath been lighted, hundreds of thousands of loving souls are burnt.

  • عاشقانی کز درون خانه‏اند ** شمع روی یار را پروانه‏اند 2575
  • Those lovers that are within the house (and nigh unto Him) are (as) moths to the candle of the face of the Friend.

  • ای دل آن جا رو که با تو روشن‏اند ** وز بلاها مر ترا چون جوشن‏اند
  • O heart, go where they are bright toward thee and are as a coat of mail to thee against afflictions,

  • ز آن میان جان ترا جا می‏کنند ** تا ترا پر باده چون جامی کنند
  • And give thee a place within their souls, that they may fill thee with wine, like a cup.

  • در میان جان ایشان خانه گیر ** در فلک خانه کن ای بدر منیر
  • Take thy abode within their souls: O radiant full-moon, make thy home in the sky!

  • چون عطارد دفتر دل واکنند ** تا که بر تو سرها پیدا کنند
  • Like Mercury, they will open the book of the heart, that they may reveal mysteries unto thee.

  • پیش خویشان باش چون آواره‏ای ** بر مه کامل زن ار مه پاره‏ای‏ 2580
  • Stay beside thy kinsfolk––how art thou roaming abroad? Cleave to the perfect Moon if thou art a piece of the moon.

  • جزو را از کل خود پرهیز چیست ** با مخالف این همه آمیز چیست‏
  • What is the (cause of the) part’s keeping aloof from its whole? What is (the cause of) all this mixture with (that which is) diverse?

  • جنس را بین نوع گشته در روش ** غیبها بین گشته عین از پرتوش‏
  • Behold how the genus hath become species in the process (of differentiation): behold how the unseen things have become visible in (their) escape (from occultation).

  • تا چون زن عشوه خری ای بی‏خرد ** از دروغ و عشوه کی یابی مدد
  • So long as thou wouldst fain be wheedled like a woman, O man without wisdom, (thou wilt remain imperfect): how wilt thou be helped by lies and wheedling?

  • چاپلوس و لفظ شیرین و فریب ** می‏ستانی می‏نهی چون زر به جیب‏
  • Thou art taking flattery and sweet words and cajolement and putting them, like a woman, in thy bosom.

  • مر ترا دشنام و سیلی شهان ** بهتر آید از ثنای گمرهان‏ 2585
  • For thee the revilings and blows of the (spiritual) kings would be better than the praise of the unrighteous.

  • صفع شاهان خور مخور شهد خسان ** تا کسی گردی ز اقبال کسان‏
  • Swallow the slaps of the (spiritual) kings, do not swallow the honey of the rabble, to the end that through the fortune of (those) personages thou mayst (thyself) become a personage;

  • ز آنک از ایشان خلعت و دولت رسد ** در پناه روح جان گردد جسد
  • Because from them come felicity and robes of honour and felicity: under the shelter of the spirit, body becomes soul.

  • هر کجا بینی برهنه و بی‏نوا ** دان که او بگریخته ست از اوستا
  • Wherever thou seest one (that is) naked and destitute, know that he hath fled from the (spiritual) master,