English    Türkçe    فارسی   

2
2694-2718

  • باغبان گوید خمش ای زشت خو ** بس نباشد خشکی تو جرم تو
  • The gardener says, ‘Be silent, O evil-natured one! Is not thy dryness sin enough in thee?’

  • خشک گوید راستم من کژ نی‏ام ** تو چرا بی‏جرم می‏بری پیم‏ 2695
  • The dry (tree) says, ‘I am straight, I am not crooked: why are you houghing me (who am) without guilt?’

  • باغبان گوید اگر مسعودی‏ای ** کاشکی کژ بودی‏ای تر بودی‏ای‏
  • The gardener says, ‘Hadst thou been blest, would that thou wert crooked (if only) thou wert moist (full of sap).

  • جاذب آب حیاتی گشته‏ای ** اندر آب زندگی آغشتی‏ای‏
  • Thou wouldst have drawn (into thyself) the Water of Life: thou wouldst have been steeped in the Water of Life.

  • تخم تو بد بوده است و اصل تو ** با درخت خوش نبوده وصل تو
  • Thy seed and thy root were bad, and thou hast not been joined to a good tree.

  • شاخ تلخ ار با خوشی وصلت کند ** آن خوشی اندر نهادش بر زند
  • If the sour branch be joined to a sweet one, that sweetness will strike (impress itself) on its nature.’”

  • عنف کردن معاویه با ابلیس‏
  • How Mu‘áwiya dealt sternly with Iblís.

  • گفت امیر ای راه زن حجت مگو ** مر ترا ره نیست در من ره مجو 2700
  • Said the Amír, “O brigand, do not argue: there is no way for you (to penetrate) into me, (so) do not seek the way.

  • ره زنی و من غریب و تاجرم ** هر لباساتی که آری کی خرم‏
  • You are a brigand, and I am a stranger and merchant: how should I purchase any garments that you may bring?

  • گرد رخت من مگرد از کافری ** تو نه ای رخت کسی را مشتری‏
  • Do not prowl about my property, infidel as you are: you are not one to buy the property of anybody.

  • مشتری نبود کسی را راه زن ** ور نماید مشتری مکر است و فن‏
  • The brigand is not a buyer for (from) any person, and if he seem to be a buyer, ’tis (only his) deceit and artfulness.

  • تا چه دارد این حسود اندر کدو ** ای خدا فریاد ما را زین عدو
  • I wonder what this envier has in his gourd! O God, help us against this enemy!

  • گر یکی فصلی دگر در من دمد ** در رباید از من این ره زن نمد 2705
  • If he pronounce one more screed (of his spells) over me, this brigand will rob me of the mantle (of my faith).

  • نالیدن معاویه به حضرت حق تعالی از ابلیس و نصرت خواستن‏
  • How Mu‘áwiya complained of Iblís to the most high God and besought His aid.

  • این حدیثش همچو دود است ای اله ** دست گیر ار نه گلیمم شد سیاه‏
  • O God, this talk of his is like smoke: take my hand (and help me), or else my raiment is blackened.

  • من به حجت بر نیایم با بلیس ** کاوست فتنه‏ی هر شریف و هر خسیس‏
  • I cannot prevail in argument with Iblís, for he leads every one, noble and base (alike), into temptation.

  • آدمی که علم الاسما بک است ** در تک چون برق این سگ بی‏تک است‏
  • Adam, who is the lord of He taught (him) the Names, is powerless before the lightning-like onset of this cur.

  • از بهشت انداختش بر روی خاک ** چون سمک در شست او شد از سماک‏
  • He cast him from Paradise upon the face of the earth: he (Adam) fell from Simák into his net, like a fish,

  • نوحه‏ی إنا ظلمنا می‏زدی ** نیست دستان و فسونش را حدی‏ 2710
  • Crying in lamentation, ‘Verily, we have wronged (ourselves).’ There is no bound to his (Satan's) guile and imposture.

  • اندرون هر حدیث او شر است ** صد هزاران سحر در وی مضمر است‏
  • In his every saying there is mischief: myriads of enchantments are concealed in his mind.

  • مردی مردان ببندد در نفس ** در زن و در مرد افروزد هوس‏
  • He unmans men in a moment: he kindles vain desire in man and woman.

  • ای بلیس خلق سوز فتنه جو ** بر چی‏ام بیدار کردی راست گو
  • O Iblís, you that consume the people and seek to tempt them (to their ruin), on what ground did you awaken me? Tell the truth!”

  • باز تقریر ابلیس تلبیس خود را
  • How Iblís once more exhibited his deceit.

  • گفت هر مردی که باشد بد گمان ** نشنود او راست را با صد نشان‏
  • He said, “No man that thinks evil (is suspicious) would hearken to the truth notwithstanding a hundred signs (that pointed it out).

  • هر درونی که خیال‏اندیش شد ** چون دلیل آری خیالش بیش شد 2715
  • Every mind that has conceived fancies (suspicions)—when you bring forward proof, its fancy is increased.

  • چون سخن دروی رود علت شود ** تیغ غازی دزد را آلت شود
  • When (sound and true) words enter it, they become a disease (they are corrupted and falsified): the holy warrior's sword becomes a tool for the thief.

  • پس جواب او سکوت است و سکون ** هست با ابله سخن گفتن جنون‏
  • Therefore the answer to him is silence and rest: to talk with a fool is madness.

  • تو ز من با حق چه نالی ای سلیم ** تو بنال از شر آن نفس لئیم‏
  • Why do you complain to God of me, O simpleton? Complain of the wickedness of that vile fleshly soul.