English    Türkçe    فارسی   

3
1338-1362

  • تو همی دانی که چونم با تو من ** بیست چندانم که با باران چمن
  • Thou knowest how I am to Thee: I am (to Thee) as the orchard to the rain, and twenty times as much—

  • زنده از تو شاد از تو عایلی ** مغتذی بی واسطه و بی حایلی
  • Living by Thee, rejoicing because of Thee, a pauper receiving sustenance without any medium or intervention;

  • متصل نه منفصل نه ای کمال ** بلک بی چون و چگونه و اعتلال 1340
  • Not united, not separated, O Perfection; nay, devoid of quality or description or causation.

  • ماهیانیم و تو دریای حیات ** زنده‌ایم از لطفت ای نیکو صفات
  • We are the fishes, and Thou the Sea of Life: we live by Thy favour, O Thou whose attributes are excellent.

  • تو نگنجی در کنار فکرتی ** نی به معلولی قرین چون علتی
  • Thou art not contained in the bosom of any thought, nor art Thou joined with the effect, as a cause.

  • پیش ازین طوفان و بعد این مرا ** تو مخاطب بوده‌ای در ماجرا
  • Before this Flood and after it, Thou hast been the object of my address in (every) colloquy.

  • با تو می‌گفتم نه با ایشان سخن ** ای سخن‌بخش نو و آن کهن
  • I was speaking with Thee, not with them, O Thou that art the Giver of speech (both) newly and of old.

  • نه که عاشق روز و شب گوید سخن ** گاه با اطلال و گاهی با دمن 1345
  • Is it not the case that the lover, day and night, converses now with the ruins (of the beloved's abode), now with the traces (of her habitation)?

  • روی با اطلال کرده ظاهرا ** او کرا می‌گوید آن مدحت کرا
  • To outward seeming, he has turned his face towards the ruins, (but) to whom is he (really) saying that song of praise, to whom?

  • شکر طوفان را کنون بگماشتی ** واسطه‌ی اطلال را بر داشتی
  • Thanks (be to Thee)! Now Thou hast let loose the Flood and removed the ruins which stood between (me and Thee).

  • زانک اطلال لیم و بد بدند ** نه ندایی نه صدایی می‌زدند
  • (I thank Thee) because they were vile and evil ruins, uttering neither a cry nor an echo.

  • من چنان اطلال خواهم در خطاب ** کز صدا چون کوه واگوید جواب
  • I desire such ruins to speak with as answer back, like the mountain, by an echo,

  • تا مثنا بشنوم من نام تو ** عاشقم برنام جان آرام تو 1350
  • So that I may hear Thy name redoubled, (for) I am in love with Thy soul-soothing name.

  • هرنبی زان دوست دارد کوه را ** تا مثنا بشنود نام ترا
  • That is why every prophet holds the mountains dear: (’tis) that he may hear Thy name redoubled.

  • آن که پست مثال سنگ لاخ ** موش را شاید نه ما را در مناخ
  • That low mountain, resembling stony ground, is suitable for a mouse, not for us, as a resting-place.

  • من بگویم او نگردد یار من ** بی صدا ماند دم گفتار من
  • (When) I speak, it does not join with me: the breath of my speech remains without (any) echo.

  • با زمین آن به که هموارش کنی ** نیست همدم با قدم یارش کنی
  • ’Tis better that thou level it with the earth; it is not in accord with thy breath (voice): thou shouldst join it with thy foot.”

  • گفت ای نوح ار تو خواهی جمله را ** حشر گردانم بر آرم از ثری 1355
  • He (God) said, “O Noah, if thou desire, I will assemble them all and raise them from (their graves in) the earth.

  • بهر کنعانی دل تو نشکنم ** لیکت از احوال آگه می‌کنم
  • I will not break thy heart for the sake of a Canaan, but I am acquainting (thee) with (their real) states.”

  • گفت نه نه راضیم که تو مرا ** هم کنی غرقه اگر باید ترا
  • He (Noah) said, “Nay, nay, I am content that Thou shouldst drown me too, if it behove Thee (to do so).

  • هر زمانم غرقه می‌کن من خوشم ** حکم تو جانست چون جان می‌کشم
  • Keep drowning me every instant, I am pleased: Thy ordinance is my (very) soul, I bear it (with me) as my soul.

  • ننگرم کس را وگر هم بنگرم ** او بهانه باشد و تو منظرم
  • I do not look at any one (but Thee), and even if I do look at (any one), he is (only) a pretext, and Thou art the (real) object of my regard.

  • عاشق صنع توم در شکر و صبر ** عاشق مصنوع کی باشم چو گبر 1360
  • I am in love with Thy making (both) in (the hour of) thanksgiving and (in the hour of) patience; how should I be in love, like the infidel, with that which Thou hast made?”

  • عاشق صنع خدا با فر بود ** عاشق مصنوع او کافر بود
  • He that loves God's making is glorious; he that loves what He hath made is an unbeliever.

  • توفیق میان این دو حدیث کی الرضا بالکفر کفر و حدیث دیگر من لم یرض بقضایی فلیطلب ربا سوای
  • Reconciliation of these two Traditions: “To be satisfied with infidelity is an act of infidelity,” and “If any one is not satisfied with My ordainment, let him seek a lord other than Me.”

  • دی سالی کرد سایل مر مرا ** زانک عاشق بود او بر ماجرا
  • Yesterday an inquirer put a question to me, because he was fond of disputation.