English    Türkçe    فارسی   

3
164-188

  • تو همی‌خسپی و بوی آن حرام ** می‌زند بر آسمان سبزفام
  • Thou art sleeping, and (meanwhile) the smell of that unlawful deed (of thine) is beating on the azure sky.

  • همره انفاس زشتت می‌شود ** تا به بوگیران گردون می‌رود 165
  • It accompanies thy foul breaths, it ascends to the smellers (examiners) in the celestial sphere.

  • بوی کبر و بوی حرص و بوی آز ** در سخن گفتن بیاید چون پیاز
  • The smell of pride and the smell of greed and the smell of concupiscence will become, in speaking, like (the smell of) onions.

  • گر خوری سوگند من کی خورده‌ام ** از پیاز و سیر تقوی کرده‌ام
  • If thou take oath, saying, “When have I eaten them? I have abstained from onions and garlic,”

  • آن دم سوگند غمازی کند ** بر دماغ همنشینان بر زند
  • The breath of thy oath will inform (against thee) and will strike upon the noses of those who sit beside thee.

  • پس دعاها رد شود از بوی آن ** آن دل کژ می‌نماید در زبان
  • Prayers, then, are rejected because of the smell thereof: the corrupt heart shows in the tongue.

  • اخسا آید جواب آن دعا ** چوب رد باشد جزای هر دغا 170
  • The answer to such a prayer is “Get ye gone”: the requital for every knave is the cudgel of repulse.

  • گر حدیثت کژ بود معنیت راست ** آن کژی لفظ مقبول خداست
  • (But) if thy words be wrong and thy meaning right, that wrongness of expression is acceptable to God.

  • بیان آنک خطای محبان بهترست از صواب بیگانگان بر محبوب
  • Explaining that in the sight of the Beloved a fault committed by lovers is better than the correctness of strangers.

  • آن بلال صدق در بانگ نماز ** حی را هی همی‌خواند از نیاز
  • The veracious Bilál in (uttering) the call to prayer used, from ardent feeling, to pronounce hayya as hayya,

  • تا بگفتند ای پیمبر راست نیست ** این خطا اکنون که آغاز بناست
  • So that they (some people) said, “O Messenger (of God), this fault is not right (permissible) now when ’tis the beginning of the edifice (of Islam).

  • ای نبی و ای رسول کردگار ** یک مذن کو بود افصح بیار
  • O Prophet and Messenger of the Creator, get a muezzin who speaks more correctly.

  • عیب باشد اول دین و صلاح ** لحن خواندن لفظ حی عل فلاح 175
  • At the commencement of religion and piety, it is a disgrace to mispronounce hayy ‘ala ’l-faláh.”

  • خشم پیغامبر بجوشید و بگفت ** یک دو رمزی از عنایات نهفت
  • The Prophet's wrath boiled up, and he gave one or two indications of the hidden favours (which God had bestowed upon Bilál),

  • کای خسان نزد خدا هی بلال ** بهتر از صد حی و خی و قیل و قال
  • Saying, “O base men, in God's sight the (mispronounced) hayy of Bilál is better than a hundred há's and khá's and words and phrases.

  • وا مشورانید تا من رازتان ** وا نگویم آخر و آغازتان
  • Do not stir me to anger, lest I divulge your secret—(both) your end and your beginning.”

  • گر نداری تو دم خوش در دعا ** رو دعا می‌خواه ز اخوان صفا
  • If thou hast not a sweet breath in prayer, go and beg a prayer from the pure (in heart).

  • امر حق به موسی علیه السلام که مرا به دهانی خوان کی بدان دهان گناه نکرده‌ای
  • How God most High commanded Moses, on whom be peace, saying, “Call unto Me with a mouth with which thou hast not sinned.”

  • گفت ای موسی ز من می‌جو پناه ** با دهانی که نکردی تو گناه 180
  • He (God) said, “O Moses, beseech Me for protection with a mouth thou hast not sinned withal.”

  • گفت موسی من ندارم آن دهان ** گفت ما را از دهان غیر خوان
  • Moses said, “I have not such a mouth.” God said, “Call unto Me by the mouth of others.”

  • از دهان غیر کی کردی گناه ** از دهان غیر بر خوان کای اله
  • When didst thou sin by the mouth of others? Invoke (God) by the mouth of others, crying, “O God!”

  • آنچنان کن که دهانها مر ترا ** در شب و در روزها آرد دعا
  • Act in such wise that (their) mouths may pray for thee in the nights and days.

  • از دهانی که نکردستی گناه ** و آن دهان غیر باشد عذر خواه
  • Ask pardon by a mouth with which thou hast committed no sin—and that will be the mouth of others—

  • یا دهان خویشتن را پاک کن ** روح خود را چابک و چالاک کن 185
  • Or (else) make thine own mouth pure, make thy spirit alert and nimble.

  • ذکر حق پاکست چون پاکی رسید ** رخت بر بندد برون آید پلید
  • Praise of God is pure: when purity has come, defilement packs and goes out.

  • می‌گریزد ضدها از ضدها ** شب گریزد چون بر افروزد ضیا
  • Contraries flee from contraries: night flees when the light (of dawn) shines forth.

  • چون در آید نام پاک اندر دهان ** نه پلیدی ماند و نه اندهان
  • When the pure (holy) Name comes into the mouth, neither impurity remains nor (any) sorrows.

  • بیان آنک الله گفتن نیازمند عین لبیک گفتن حق است
  • Showing that the supplicant's invocation of God is essentially the same thing as God's response to him.