-
تا بدانی کان ازو غایب نشد ** باز آید چون بفرماید که عد
- To the end that thou mayst know that those (faculties) have not become absent from Him, they come back (to thee) when He commands them to return.
-
اجتماع اجزای خر عزیر علیه السلام بعد از پوسیدن باذن الله و درهم مرکب شدن پیش چشم عزیر علیه السلام
- How by permission of God the particles of the ass of ‘Uzayr were assembled after putrefaction and recompounded before the eyes of ‘Uzayr.
-
هین عزیرا در نگر اندر خرت ** که بپوسیدست و ریزیده برت
- “Hey, ‘Uzayr, look upon thine ass which hath rotted and crumbled beside thee.
-
پیش تو گرد آوریم اجزاش را ** آن سر و دم و دو گوش و پاش را
- We will collect its parts in thy presence—its head and tail and ears and legs.”
-
دست نه و جزو برهم مینهد ** پارهها را اجتماعی میدهد 1765
- There is no (visible) hand, and (yet) He is putting the parts together and giving a unitedness to the (scattered) pieces.
-
در نگر در صنعت پارهزنی ** کو همیدوزد کهن بی سوزنی
- Consider the art of a Tailor who sews old rags (together) without a needle:
-
ریسمان و سوزنی نه وقت خرز ** آنچنان دوزد که پیدا نیست درز
- No thread or needle at the time of sewing; He sews in such wise that no seam is visible.
-
چشم بگشا حشر را پیدا ببین ** تا نماند شبههات در یوم دین
- “Open thine eyes and behold the resurrection plainly, that there may not remain in thee doubt concerning the Day of Judgement,
-
تا ببینی جامعیام را تمام ** تا نلرزی وقت مردن ز اهتمام
- And that thou mayst behold My unitive power entire, so that at the time of death thou wilt not tremble with anxiety,
-
همچنانک وقت خفتن آمنی ** از فوات جمله حسهای تنی 1770
- Even as at the time of sleep thou art secure from (hast no fear of) the passing of all the bodily senses:
-
بر حواس خود نلرزی وقت خواب ** گرچه میگردد پریشان و خراب
- At the time of sleep thou dost not tremble for thy senses, though they become scattered and ruined.”
-
جزع ناکردن شیخی بر مرگ فرزندان خود
- How a certain Shaykh showed no grief at the death of his sons.
-
بود شیخی رهنمایی پیش ازین ** آسمانی شمع بر روی زمین
- Formerly there was a Shaykh, a (spiritual) Director, a heavenly Candle on the face of the earth,
-
چون پیمبر درمیان امتان ** در گشای روضهی دار الجنان
- One like a prophet amongst religious communities, an opener of the door of the garden of Paradise.
-
گفت پیغامبر که شیخ رفته پیش ** چون نبی باشد میان قوم خویش
- The Prophet said that a Shaykh who has gone forward (to perfection) is like a prophet amidst his people.
-
یک صباحی گفتش اهل بیت او ** سختدل چونی بگو ای نیکخو 1775
- One morning his family said to him, “Tell us, O man of good disposition, how art thou (so) hard-hearted?
-
ماز مرگ و هجر فرزندان تو ** نوحه میداریم با پشت دوتو
- We with backs (bent) double are mourning for the death and loss of thy sons;
-
تو نمیگریی نمیزاری چرا ** یا که رحمت نیست در دل ای کیا
- Why art not thou weeping and lamenting? Or hast thou no pity in thy heart, O sire?
-
چون ترا رحمی نباشد در درون ** پس چه اومیدستمان از تو کنون
- Since thou hast no pity within, what hope for us is there now from thee?
-
ما به ا اومید تویم ای پیشوا ** که بسنگذاری تو مارا در فنا
- We are in hope of thee, O guide, that thou wilt not leave us to perish.
-
چون بیارایند روز حشر تخت ** خود شفیع ما توی آن روز سخت 1780
- When the throne is set up on the Day of Resurrection, ’tis thou that art our intercessor on that grievous day.
-
درچنان روز و شب بیزینهار ** ما به اکرام تویم اومیدوار
- On such a merciless day and night we are hopeful of thy kindness.
-
دست ما و دامن تست آن زمان ** که نماند هیچ مجرم را امان
- Our hands will cling to thy skirt at that moment when security remains not to any sinner.”
-
گفت پیغامبر که روز رستخیز ** کی گذارم مجرمان را اشکریز
- The Prophet has said, “On the Day of Resurrection how should I leave the sinners to shed tears?
-
من شفیع عاصیان باشم بجان ** تا رهانمشان ز اشکنجهی گران
- I will intercede with (all) my soul for the disobedient, that I may deliver them from the heavy torment.
-
عاصیان واهل کبایر را بجهد ** وا رهانم از عتاب نقض عهد 1785
- I will deliver by my efforts the disobedient and those who have committed capital sins from (suffering) punishment for breaking their covenant.
-
صالحان امتم خود فارغاند ** از شفاعتهای من روز گزند
- The righteous of my community are, in sooth, free from (have no need of) my intercessions on the Day of Woe;