English    Türkçe    فارسی   

3
203-227

  • درد آمد بهتر از ملک جهان ** تا بخوانی مر خدا را در نهان
  • Grief is better than the empire of the world, so that you may call unto God in secret.
  • خواندن بی درد از افسردگیست ** خواندن با درد از دل‌بردگیست
  • The call of the griefless is from a frozen heart, the call of the grieving one is from rapture:
  • آن کشیدن زیر لب آواز را ** یاد کردن مبدا و آغاز را 205
  • (’Tis) to withdraw the voice under the lips, to bear in mind (one's) origin and beginning;
  • آن شده آواز صافی و حزین ** ای خدا وی مستغاث و ای معین
  • (’Tis) the voice become pure and sad, (crying) “O God!” and “O Thou whose help is besought!” and “O Helper!”
  • ناله‌ی سگ در رهش بی جذبه نیست ** زانک هر راغب اسیر ره‌زنیست
  • (Even) the moan of a dog for His sake is not void of (Divine) attraction, because every one who desires (Him) is a brigand's captive—
  • چون سگ کهفی که از مردار رست ** بر سر خوان شهنشاهان نشست
  • As (for example) the dog of the Cave, which was freed from (eating) carrion and sat at the table of the (spiritual) emperors:
  • تا قیامت می‌خورد او پیش غار ** آب رحمت عارفانه بی تغار
  • Until the Resurrection, before the Cave it is drinking in gnostic wise without (any) pot the water of (Divine) mercy.
  • ای بسا سگ‌پوست کو را نام نیست ** لیک اندر پرده بی آن جام نیست 210
  • Oh, there is many a one in a dog's skin, who hath no name (and fame), yet is not without that cup (of Divine knowledge) in secret.
  • جان بده از بهر این جام ای پسر ** بی جهاد و صبر کی باشد ظفر
  • Give thy life for this cup, O son: how may victory be (won) without (spiritual) warfare and patience?
  • صبر کردن بهر این نبود حرج ** صبر کن کالصبر مفتاح الفرج
  • To show patience for the sake of this is no hardship: show patience, for patience is the key to joy.
  • زین کمین بی صبر و حزمی کس نرست ** حزم را خود صبر آمد پا و دست
  • From this ambush none escaped without some patience and prudence: to prudence, indeed, patience is the foot and hand.
  • حزم کن از خورد کین زهرین گیاست ** حزم کردن زور و نور انبیاست
  • Exercise prudence in eating (and drinking), for this (food and drink) is poisonous herbage: to exercise prudence is the strength and light of the prophets.
  • کاه باشد کو به هر بادی جهد ** کوه کی مر باد را وزنی نهد 215
  • He that jumps at every breath of wind is (like) straw, (but) how should the mountain attach any weight to the wind?
  • هر طرف غولی همی‌خواند ترا ** کای برادر راه خواهی هین بیا
  • On every side a ghoul is calling you—“Hark, O brother, (if) you wish (to find) the way, come (hither).
  • ره نمایم همرهت باشم رفیق ** من قلاووزم درین راه دقیق
  • I will show (you) the way, I will be your kind fellow-traveller, I am the guide (for you) on this intricate path.”
  • نه قلاوزست و نه ره داند او ** یوسفا کم رو سوی آن گرگ‌خو
  • She (the ghoul) is not the guide, and she does not know the way. O Joseph, do not go towards that wolfish one!
  • حزم این باشد که نفریبد ترا ** چرب و نوش و دامهای این سرا
  • Prudence is this, that you be not beguiled by the fat things and sweets and snares of the World;
  • که نه چربش دارد و نه نوش او ** سحر خواند می‌دمد در گوش او 220
  • For she hath neither fat nor sweet: she chants spells of magic and breathes (them) into your ear,
  • که بیا مهمان ما ای روشنی ** خانه آن تست و تو آن منی
  • Saying, “Come in as my guest, O light (of my eyes): the house is yours, and you are mine.”
  • حزم آن باشد که گویی تخمه‌ام ** یا سقیمم خسته‌ی این دخمه‌ام
  • Prudence is this, that you say (to her), “I have indigestion” or “I am ill, I am a sick man in this charnel-house”;
  • یا سرم دردست درد سر ببر ** یا مرا خواندست آن خالو پسر
  • Or “My head aches: take away my headache,” or “the son of my maternal uncle has invited me”—
  • زانک یک نوشت دهد با نیشها ** که بکارد در تو نوشش ریشها
  • For she will give you one (draught of) honey (mixed) with (venomous) stings, so that her honey will plant in you (many) sores.
  • زر اگر پنجاه اگر شصتت دهد ** ماهیا او گوشت در شستت دهد 225
  • Whether she give you fifty or sixty (pieces of) gold, she gives you, O fish, (nothing but) flesh on a hook.
  • گر دهد خود کی دهد آن پر حیل ** جوز پوسیدست گفتار دغل
  • If she give, when does that deceitful one really give (aught)? The words of the swindler are (like) rotten walnuts.
  • ژغژغ آن عقل و مغزت را برد ** صد هزاران عقل را یک نشمرد
  • Their rattling robs you of understanding and brain and does not reckon myriads of understandings (even) as one.