English    Türkçe    فارسی   

3
2880-2904

  • چون رهیدی شکر آن باشد که هیچ ** سوی آن دانه نداری پیچ پیچ 2880
  • Since you are saved, the thanksgiving is this, that you should have no inclination towards that grain,

  • تا ترا چون شکر گویی بخشد او ** روزیی بی دام و بی خوف عدو
  • In order that, when you say thanks, He may bestow on you the daily bread that is without snare and without fear of the enemy.

  • شکر آن نعمت که‌تان آزاد کرد ** نعمت حق را بباید یاد کرد
  • In thanksgiving for the bounty shown in setting you free, it behoves you to commemorate the bounty of God.

  • چند اندر رنجها و در بلا ** گفتی از دامم رها ده ای خدا
  • How oft in sorrows and in tribulation have you cried, “O God, deliver me from the snare,

  • تا چنین خدمت کنم احسان کنم ** خاک اندر دیده‌ی شیطان زنم
  • That I may do suchlike service (to Thee) and practise beneficence and throw dust in the eyes of the Devil!”

  • حکایت نذر کردن سگان هر زمستان کی این تابستان چون بیاید خانه سازیم از بهر زمستان را
  • Story of the vow made by the dogs every winter that when next summer comes they will build a house for the winter.

  • سگ زمستان جمع گردد استخوانش ** زخم سرما خرد گرداند چنانش 2885
  • In winter the bones of the dog are drawn together: the blows of the frost make him so small

  • کو بگوید کین قدر تن که منم ** خانه‌ای از سنگ باید کردنم
  • That he says, “Having such a little body, I must build a stone house.

  • چونک تابستان بیاید من بچنگ ** بهر سرما خانه‌ای سازم ز سنگ
  • When summer comes, I will build with my claws a stone house against the cold.”

  • چونک تابستان بیاید از گشاد ** استخوانها پهن گردد پوست شاد
  • (But) when summer comes, his bones expand from the relief (which he feels), and his skin grows sleek,

  • گوید او چون زفت بیند خویش را ** در کدامین خانه گنجم ای کیا
  • And, when he sees himself stout, he says, “In what house should I find room, O noble sir?”

  • زفت گردد پا کشد در سایه‌ای ** کاهلی سیری غری خودرایه‌ای 2890
  • He grows stout and slinks into a shady place—a lazy, full-fed, cowardly, self-opinionated (creature)!

  • گویدش دل خانه‌ای ساز ای عمو ** گوید او در خانه کی گنجم بگو
  • His heart (conscience) says to him, “Build a house, O uncle!” He says, “How shall I find room in the house? Tell (me that).”

  • استخوان حرص تو در وقت درد ** درهم آید خرد گردد در نورد
  • In the hour of pain the bones of your greed shrink together and diminish in compass,

  • گویی از توبه بسازم خانه‌ای ** در زمستان باشدم استانه‌ای
  • And you say penitently, “I will build a house: it will be a resting-place (refuge) for me in winter”;

  • چون بشد درد و شدت آن حرص زفت ** همچو سگ سودای خانه از تو رفت
  • (But) when the pain is gone and your greed has grown stout, the desire for the house departs from you, just as (in the case of) the dog.

  • شکر نعمت خوشتر از نعمت بود ** شکرباره کی سوی نعمت رود 2895
  • Thanksgiving for the bounty is sweeter than the bounty (itself): how should he that is addicted to thanksgiving go towards (direct his attention to) the bounty?

  • شکر جان نعمت و نعمت چو پوست ** ز آنک شکر آرد ترا تا کوی دوست
  • Thanksgiving is the soul of the bounty, and the bounty is as the husk, because thanksgiving brings you to the abode of the Beloved.

  • نعمت آرد غفلت و شکر انتباه ** صید نعمت کن بدام شکر شاه
  • Bounty produces heedlessness, and thanksgiving alertness: hunt after bounty with the snare of thanksgiving to the King.

  • نعمت شکرت کند پرچشم و میر ** تا کنی صد نعمت ایثار فقیر
  • The bounty of thanksgiving will make you contented and princely, so that you will bestow a hundred bounties on the poor.

  • سیر نوشی از طعام و نقل حق ** تا رود از تو شکم‌خواری و دق
  • You will eat your fill of the viands and dessert of God, so that hunger and begging will depart from you.

  • منع کردن انبیا را از نصیحت کردن و حجت آوردن جبریانه
  • How the unbelievers stopped the prophets, on whom be peace, from giving admonition and brought forward Necessitarian arguments.

  • قوم گفتند ای نصوحان بس بود ** اینچ گفتید ار درین ده کس بود 2900
  • The people (of Sabá) said, “O admonishers, what ye have said is enough, if there be any one in this village.

  • قفل بر دلهای ما بنهاد حق ** کس نداند برد بر خالق سبق
  • God hath set a lock upon our hearts; none can prevail against the Creator.

  • نقش ما این کرد آن تصویرگر ** این نخواهد شد بگفت و گو دگر
  • That Artist made the picture of us to be this: this will not be altered by talking.

  • سنگ را صد سال گویی لعل شو ** کهنه را صد سال گویی باش نو
  • A hundred years you may tell the pebble to become a ruby, a hundred years you may tell the old to become new;

  • خاک را گویی صفات آب گیر ** آب را گویی عسل شو یا که شیر
  • You may tell earth to assume the qualities of water, you may tell water to become honey or milk—