هم‌چو ذره بینیش در نور عرش ** پیش نور بی حد موفور عرش
Thou wilt see it as a mote in the light of the Divine Throne, (a mote) beside the illimitable abounding light of the Divine Throne.
خوار و مسکین بینی او را بی‌قرار ** دیده را قوت شده از کردگار590
Thou wilt deem it base and lowly and impermanent, (when) strength has come to thine (inward) eye from the Creator.”
کیمیایی که ازو یک ماثری ** بر دخان افتاد گشت آن اختری
(The Divine Light is) the Philosophers' Stone from which a single impression fell on the (primal) vapour, and it (the vapour) became a star;
نادر اکسیری که از وی نیم تاب ** بر ظلامی زد به گردش آفتاب
The unique elixir of which half a gleam struck upon a (region of) darkness and made it the sun;
بوالعجب میناگری کز یک عمل ** بست چندین خاصیت را بر زحل
The marvellous alchemist who by a single operation fastened all these properties on Saturn.
باقی اخترها و گوهرهای جان ** هم برین مقیاس ای طالب بدان
Know, O seeker, that the remaining planets and the spiritual substances are (to be judged) according to the same standard.
دیده‌ی حسی زبون آفتاب ** دیده‌ی ربانیی جو و بیاب595
The sensuous eye is subject to the sun: seek and find a divine eye,
تا زبون گردد به پیش آن نظر ** شعشعات آفتاب با شرر
In order that the beams of the flaming sun may become subject (abased) before that vision;
که آن نظر نوری و این ناری بود ** نار پیش نور بس تاری بود
For that vision is luminous, while these (sunbeams) are igneous: fire is very dark in comparison with light.
کرامات و نور شیخ عبدالله مغربی قدس الله سره
The miraculous gifts and illumination of Shaykh ‘Abdullah Maghribí, may God sanctify his spirit.
گفت عبدالله شیخ مغربی ** شصت سال از شب ندیدم من شبی
Shaykh ‘Abdullah Maghribí said, “During sixty years I never perceived in night the quality of night.
من ندیدم ظلمتی در شصت سال ** نه به روز و نه به شب نه ز اعتلال
During sixty years I never experienced any darkness, neither by day nor by night nor from infirmity.”
صوفیان گفتند صدق قال او ** شب همی‌رفتیم در دنبال او600
The Súfís declared his words to be true: “During the night we would follow him
در بیابانهای پر از خار و گو ** او چو ماه بدر ما را پیش‌رو
Into deserts filled with thorns and ditches, he going in front of us like the full moon.
روی پس ناکرده می‌گفتی به شب ** هین گو آمد میل کن در سوی چپ
Without looking behind him, he would say, (though it was) at night-time, ‘Hark! here is a ditch: turn to the left!’
باز گفتی بعد یک دم سوی راست ** میل کن زیرا که خاری پیش پاست
Then, after a little while, he would say, ‘Turn to the right, because a thorn is before your feet.’
روز گشتی پاش را ما پای‌بوس ** گشته و پایش چو پاهای عروس
Day would break: we would come to kiss his foot, and his foot would be like the feet of a bride,
نه ز خاک و نه ز گل بر وی اثر ** نه از خراش خار و آسیب حجر605
No trace of earth or mud on it, none of scratch from thorns or bruise from stones.”
مغربی را مشرقی کرده خدای ** کرده مغرب را چو مشرق نورزای
God made the Maghribí a Mashriqí: He made the place of sunset (maghrib) light-producing like the place of sunrise (mashriq).
نور این شمس شموسی فارس است ** روز خاص و عام را او حارس است
The light of this one who belongs to the Sun of suns is riding (in majesty): by day he is guarding high and low.
چون نباشد حارس آن نور مجید ** که هزاران آفتاب آرد پدید
How should that glorious light, which brings thousands of suns into view, not be a guardian?
تو به نور او همی رو در امان ** در میان اژدها و کزدمان
By his light do thou walk always in safety amidst dragons and scorpions.
پیش پیشت می‌رود آن نور پاک ** می‌کند هر ره‌زنی را چاک‌چاک610
That holy light is going in front of thee and tearing every highwayman to pieces.
یوم لا یخزی النبی راست دان ** نور یسعی بین ایدیهم بخوان
Know aright (the meaning of the text) on the Day when He (God) will not put the Prophet to shame; read (their) light shall run before them.
گرچه گردد در قیامت آن فزون ** از خدا اینجا بخواهید آزمون
Although that (light) will be increased at the Resurrection, (yet) beg of God (to grant thee) trial (of it) here;
کو ببخشد هم به میغ و هم به ماغ ** نور جان والله اعلم بالبلاغ
For He bestows spiritual light both on cloud and mist, and God best knoweth how to impart (it).
بازگردانیدن سلیمان علیه‌السلام رسولان بلقیس را به آن هدیه‌ها کی آورده بودند سوی بلقیس و دعوت کردن بلقیس را به ایمان و ترک آفتاب‌پرستی
How Solomon, on whom be peace, bade the envoys of Bilqís return to her with the gifts which they had brought; and how he called Bilqís to (accept) the Faith and to abandon sun-worship.