English    Türkçe    فارسی   

5
1185-1209

  • نه زمین را زان فروغ و لمتری  ** نه خداوند زمین را توانگری  1185
  • From that (sowing) neither do glory and grandeur accrue to the earth, nor riches to the owner of the earth.

  • جز اشارت که ازین می‌بایدم  ** که تو دادی اصل این را از عدم 
  • (’Tis nothing) except an indication, as though to say, ‘I need this kind (of produce), the origin whereof Thou didst create from non-existence.

  • خوردم و دانه بیاوردم نشان  ** که ازین نعمت به سوی ما کشان 
  • I ate, and (now) I bring the seed as a token, begging Thee to send to us such bounty (as before).’

  • پس دعای خشک هل ای نیک‌بخت  ** که فشاند دانه می‌خواهد درخت 
  • Abandon, then, the dry (verbal) prayer, O fortunate one; for the tree demands (presupposes) the scattering of seed.

  • گر نداری دانه ایزد زان دعا  ** بخشدت نخلی که نعم ما سعی 
  • (But) if you have no seed, on account of that prayer God will bestow on you a palm-tree, saying, ‘How well did he labour!’

  • هم‌چو مریم درد بودش دانه نی  ** سبز کرد آن نخل را صاحب‌فنی  1190
  • Like Mary: she had (heartfelt) pain, but no seed: an artful One made green that (withered) palm-tree (for her sake).

  • زانک وافی بود آن خاتون راد  ** بی‌مرادش داد یزدان صد مراد 
  • Because that noble Lady was loyal (to God), God gave unto her a hundred desires without desire on her part.

  • آن جماعت را که وافی بوده‌اند  ** بر همه اصنافشان افزوده‌اند 
  • The company who have been loyal are given superiority over all (other) sorts (of men).

  • گشت دریاها مسخرشان و کوه  ** چار عنصر نیز بنده‌ی آن گروه 
  • Seas and mountains are made subject to them; the four elements also are the slaves of that class.

  • این خود اکرامیست از بهر نشان  ** تا ببینند اهل انکار آن عیان 
  • This (miraculous power) is only a favour (conferred on them) for a sign, to the end that the disbelievers may see it plainly.

  • آن کرامتهای پنهانشان که آن  ** در نیاید در حواس و در بیان  1195
  • Those hidden graces of theirs, which come not into (the perception of) the senses or into description—

  • کار آن دارد خود آن باشد ابد  ** دایما نه منقطع نه مسترد 
  • Those are the (real) matter: those are enduring for ever, they are neither cut off nor reclaimed.

  • مناجات 
  • Prayer.

  • ای دهنده‌ی قوت و تمکین و ثبات  ** خلق را زین بی‌ثباتی ده نجات 
  • O Giver of (spiritual) nutriment and steadfastness and stability, give Thy creatures deliverance from this instability.

  • اندر آن کاری که ثابت بودنیست  ** قایمی ده نفس را که منثنیست 
  • Grant unto the soul—for it is bent (crooked)—to stand upright (to persevere with rectitude) in the work wherein it ought to be stable.

  • صبرشان بخش و کفه‌ی میزان گران  ** وا رهانشان از فن صورتگران 
  • Bestow patience upon them and heavy balance-scales: deliver them from the guile of impostors;

  • وز حسودی بازشان خر ای کریم  ** تا نباشند از حسد دیو رجیم  1200
  • And redeem them from envy, O Gracious One, lest from envy they be devils accursed.

  • در نعیم فانی مال و جسد  ** چون همی‌سوزند عامه از حسد 
  • How do the vulgar burn with envy for the fleeting happiness of riches and (pleasures of) the body!

  • پادشاهان بین که لشکر می‌کشند  ** از حسد خویشان خود را می‌کشند 
  • Behold the kings, how they lead armies (to battle) and slay their own kinsmen because of envy.

  • عاشقان لعبتان پر قذر  ** کرده قصد خون و جان همدگر 
  • The lovers of filthy dolls (darlings) have sought each other's blood and life.

  • ویس و رامین خسرو و شیرین بخوان  ** که چه کردند از حسد آن ابلهان 
  • Read Wís and Rámín and Khusraw and Shírín: (you will see) what those fools did because of envy.

  • که فنا شد عاشق و معشوق نیز  ** هم نه چیزند و هواشان هم نه چیز  1205
  • (You will see) that the lover perished and the beloved too: they are naught and their passion also is naught.

  • پاک الهی که عدم بر هم زند  ** مر عدم را بر عدم عاشق کند 
  • Holy is the God who brings non-existence into collision with itself and makes non-existence to be in love with non-existence.

  • در دل نه‌دل حسدها سر کند  ** نیست را هست این چنین مضطر کند 
  • Envies arise in the heart that is no (real) heart: thus doth Being subject not being to compulsion.

  • این زنانی کز همه مشفق‌تراند  ** از حسد دو ضره خود را می‌خورند 
  • These women, who are kinder than all (other creatures)—(even amongst them) two fellow-wives devour each other from envy,

  • تا که مردانی که خود سنگین‌دلند  ** از حسد تا در کدامین منزلند 
  • So that (you may judge) in what degree of envy are the men who indeed are stony-hearted.