English    Türkçe    فارسی   

6
447-471

  • رو به خاک آریم کز وی رسته‌ایم  ** دل چرا در بی‌وفایان بسته‌ایم 
  • We shall turn our faces to the earth whence we have sprung: why (then) have we fixed our hearts on creatures devoid of constancy (permanence)?

  • جد و خویشانمان قدیمی چار طبع  ** ما به خویشی عاریت بستیم طمع 
  • The four ‘natures’ are our ancestors and kinsfolk from of old, (yet) we have fixed our hopes on a borrowed (temporary) kinship.

  • سالها هم‌صحبتی و هم‌دمی  ** با عناصر داشت جسم آدمی 
  • During (many) years the body of Man had companionship and intimacy with the elements.

  • روح او خود از نفوس و از عقول  ** روح اصول خویش را کرده نکول  450
  • His spirit, indeed, is from the (world of) souls and intelligences, (but) the spirit has forsaken its origins.

  • از عقول و از نفوس پر صفا  ** نامه می‌آید به جان کای بی‌وفا 
  • From the pure souls and intelligences there is coming to the spirit a letter, saying, ‘O faithless one,

  • یارکان پنج روزه یافتی  ** رو ز یاران کهن بر تافتی 
  • Thou hast found (some) miserable five-day friends and hast turned thy face away from thy friends of old.’

  • کودکان گرچه که در بازی خوشند  ** شب کشانشان سوی خانه می‌کشند 
  • Although the children are happy in their play, (yet) at nightfall they are dragged off and taken home.

  • شد برهنه وقت بازی طفل خرد  ** دزد از ناگه قبا و کفش برد 
  • At play-time the little child strips: suddenly the thief carries off his coat and shoes.

  • آن چنان گرم او به بازی در فتاد  ** کان کلاه و پیرهن رفتش ز یاد  455
  • He is so hotly engaged in play that his cap and shirt are forgotten.

  • شد شب و بازی او شد بی‌مدد  ** رو ندارد کو سوی خانه رود 
  • Night falls, and his play becomes helpless (impossible): he has not the face to go home.

  • نی شنیدی انما الدنیا لعب  ** باد دادی رخت و گشتی مرتعب 
  • Have not you heard (the Verse) the present life is only a play? You have squandered your goods and have become afraid.

  • پیش از آنک شب شود جامه بجو  ** روز را ضایع مکن در گفت و گو 
  • Look for your clothes ere night comes on: do not waste the day in (idle) talk.

  • من به صحرا خلوتی بگزیده‌ام  ** خلق را من دزد جامه دیده‌ام 
  • I have chosen a (place of) seclusion in the desert: I have perceived that manking are stealers of clothes.

  • نیم عمر از آرزوی دلستان  ** نیم عمر از غصه‌های دشمنان  460
  • Half of life (is lost) in desire for a charming friend; (the other) half of life (is lost) in anxieties caused by foes.

  • جبه را برد آن کله را این ببرد  ** غرق بازی گشته ما چون طفل خرد 
  • That (desire) has carried off (our) cloak, this (anxiety) has carried off (our) cap, (while) we have become absorbed in play, like a little child.

  • نک شبانگاه اجل نزدیک شد  ** خل هذا اللعب به سبک لاتعد 
  • Lo, the night-time of death is near. Leave this play: you have (played) enough, do not return (to it).

  • هین سوار توبه شود در دزد رس  ** جامه‌ها از دزد بستان باز پس 
  • Hark, mount (the steed of) repentance, overtake the thief, and recover your clothes from him.

  • مرکب توبه عجاب مرکبست  ** بر فلک تازد به یک لحظه ز پست 
  • The steed of repentance is a marvellous steed: in one moment it runs from below up to heaven.

  • لیک مرکب را نگه می‌دار از آن  ** کو بدزدید آن قبایت را نهان  465
  • But always keep the steed (safe) from him who secretly stole your coat.

  • تا ندزدد مرکبت را نیز هم  ** پاس دار این مرکبت را دم به دم 
  • Lest he steal your steed also, keep watch over this steed of yours incessantly.”

  • حکایت آن شخص کی دزدان قوج او را بدزدیدند و بر آن قناعت نکرد به حیله جامه‌هاش را هم دزدیدند 
  • Story of the person whose ram was stolen by some thieves. Not content with that, they stole his clothes too by means of a trick.

  • آن یکی قج داشت از پس می‌کشید  ** دزد قج را برد حبلش را برید 
  • A certain man had a ram (which) he was leading along behind him: a thief carried off the ram, having cut its halter.

  • چونک آگه شد دوان شد چپ و راست  ** تا بیابد کان قج برده کجاست 
  • As soon as he (the owner) noticed, he began to run to left and right, that he might find out where the stolen ram was.

  • بر سر چاهی بدید آن دزد را  ** که فغان می‌کرد کای واویلتا 
  • Beside a well he saw the thief crying, “Alas! Woe is me!”

  • گفت نالان از چی ای اوستاد  ** گفت همیان زرم در چه فتاد  470
  • “O master,” said he, “why are you lamenting?” He replied, “My purse (full) of gold has fallen into the well.

  • گر توانی در روی بیرون کشی  ** خمس بدهم مر ترا با دلخوشی 
  • If you can go in and fetch it out, I will give you a fifth (of the money) with pleasure.