-
گل مخور گل را مخر گل را مجو ** ز انکه گل خوار است دایم زرد رو
- Toprak yeme, toprak alma, toprağı arama. Çünkü toprak yiyenin yüzü daima sapsarıdır.
-
دل بخور تا دایما باشی جوان ** از تجلی چهرهات چون ارغوان
- Gönül ye de daima genç kal. Benzin, tecelliden erguvana dönsün!”
-
یا رب این بخشش نه حد کار ماست ** لطف تو لطف خفی را خود سزاست
- Yarabbi, bu ihsan bizim işimiz değil. Senin lûtfun, gizli lûtfe yol göstericidir.
-
دست گیر از دست ما ما را بخر ** پرده را بردار و پردهی ما مدر
- Ey düşkünlerin ellerini tutan, elimizi tut. Bizi al, perdeyi kaldır, perdemizi yırtma.
-
باز خر ما را از این نفس پلید ** کاردش تا استخوان ما رسید 2445
- Bizi bu murdar nefisten kurtar. Çünkü bıçağı kemiğimize kadar dayandı.
-
از چو ما بیچارگان این بند سخت ** کی گشاید ای شه بیتاج و تخت
- Ey tacı, tahtı olmayan padişah, bizim gibi biçarelerden bu kuvvetli bağı kim çözebilir?
-
این چنین قفل گران را ای ودود ** کی تواند جز که فضل تو گشود
- Ey muhabbet ihsan eden muhabbetli Tanrı, böyle sağlam bir kilidi, senin fazlından başka kim açabilir?
-
ما ز خود سوی که گردانیم سر ** چون تویی از ما به ما نزدیکتر
- Biz kendimizden vazgeçer, yüzümüzü sana tutarız. Çünkü sen, bize bizden yakınsın.
-
این دعا هم بخشش و تعلیم تست ** گر نه در گلخن گلستان از چه رست
- Bu dua da senin öğretmenledir, senin ihsanındandır. Yoksa külhanda nasıl olur da gül bahçesi yetişir?
-
در میان خون و روده فهم و عقل ** جز ز اکرام تو نتوان کرد نقل 2450
- Kan ve bağırsak arasında kalmış olan anlayış ve akıl senin ikramından başka bir şey nakletmez ki,
-
از دو پارهی پیه این نور روان ** موج نورش میزند بر آسمان
- İki parça yağdan çıkan bu ruhani nurun nurani dalgası göklere vurmakta.
-
گوشت پاره که زبان آمد از او ** میرود سیلاب حکمت همچو جو
- Bu dil denen et parçasından hikmet nehri ırmak gibi akmakta.
-
سوی سوراخی که نامش گوشهاست ** تا بباغ جان که میوهاش هوشهاست
- Kulak denen deliklerden akıp, meyvesi akıl ve anlayış olan can bağına kadar gitmekte.
-
شاه راه باغ جانها شرع اوست ** باغ و بستانهای عالم فرع اوست
- Canlar bağının ana yolu da o anlayışın yolu. Âlemin bağları, bostanları onun fer’inden ibaret.
-
اصل و سرچشمهی خوشی آن است آن ** زود تجری تحتها الأنهار خوان 2455
- Bu hoşlukların aslı ve kaynağı o. Haydi, hemen “ O, bahçelerin inişlerinde nehirler akar” ayetini oku artık.”
-
تتمهای نصیحت رسول صلی الله علیه و آله بیمار را
- Peygamber Sallâllahu Aleyhi Ve Sellem’in hastaya nasihat etmesi hikâyesinin sonu
-
گفت پیغمبر مر آن بیمار را ** چون عیادت کرد یار زار را
- Peygamber, o hastayı dolaştı, o ağlayıp inleyen zavallının halini hatırını sordu. Sonra dedi ki:
-
که مگر نوعی دعایی کردهای ** از جهالت زهربایی خوردهای
- “Acaba sen bir çeşit dua mı ettin, bilmeyerek bir zehirli aş mı yedin?
-
یاد آور چه دعا میگفتهای ** چون ز مکر نفس میآشفتهای
- Hele bir hatırla bakayım, nefsin, hilesinden coşunca ne çeşit duada bulundun?”
-
گفت یادم نیست الا همتی ** دار با من یادم آید ساعتی
- Hasta “ Hiç hatırıma gelmiyor. Himmet et de hatırlayayım” dedi.
-
از حضور نور بخش مصطفا ** پیش خاطر آمد او را آن دعا 2460
- Mustafa’nın nur bağışlayan huzuru hürmetine duayı hatırladı.
-
همت پیغمبر روشنکده ** پیش خاطر آمدش آن گم شده
- Her yanı aydınlatan Peygamber’in himmeti, ona hatırlayamadığını hatırlattı.
-
تافت ز آن روزن که از دل تا دل است ** روشنی که فرق حق و باطل است
- Hakla bâtıl arasını ayırt eden aydınlık, gönülden gönle açılmış olan pencereden parladı.
-
گفت اینک یادم آمد ای رسول ** آن دعا که گفتهام من بو الفضول
- Dedi ki: “Ya Resulallah, bir hezeyandır ettim, şimdicek duamı hatırladım.
-
چون گرفتار گنه میآمدم ** غرقه دست اندر حشایش میزدم
- Daima günaha giriftar olup duruyordum. Denize düşenin yılana sarılması gibi önüme ne gelirse sarılıyordum.
-
از تو تهدید و وعیدی میرسید ** مجرمان را از عذاب بس شدید 2465
- Sen, suçluları çok şiddetli azaplarla tehdit etmiştin.