English    Türkçe    فارسی   

2
2553-2577

  • راه را بر ما چو بستان کن لطیف ** منزل ما خود تو باشی ای شریف‏
  • Yolumuzu gül bahçesi gibi lâtif bir hale getir, ey Yüce Tanrı, konağımız zaten sensin.”

  • مومنان در حشر گویند ای ملک ** نی که دوزخ بود راه مشترک‏
  • Müminler mahşerde derler ki; “Ey melekler, cehennem müşterek bir yol değil miydi?

  • مومن و کافر بر او یابد گذار ** ما ندیدیم اندر این ره دود و نار 2555
  • Mümin de oraya uğrayacaktı, kâfir de. Fakat biz bu yolda ne duman gördük, ne ateş.

  • نک بهشت و بارگاه ایمنی ** پس کجا بود آن گذرگاه دنی‏
  • İşte burası cennet, emniyet yurdu. Peki o aşağılık uğrak nerede?”

  • پس ملک گوید که آن روضه‏ی خضر ** که فلان جا دیده‏اید اندر گذر
  • Melekler derler ki: “Hani geçerken filân yerde gördüğümüz o yemyeşil bahçe vardı ya.

  • دوزخ آن بود و سیاستگاه سخت ** بر شما شد باغ و بستان و درخت‏
  • Cehennem, o şiddetli azap yurdu, işte orasıydı. Fakat size bağlık, bahçelik, yeşillik bir yer oldu.

  • چون شما این نفس دوزخ خوی را ** آتشی گبر فتنه جوی را
  • Siz, bu cehennem huylu, kötü suratlı, ateş meşrepli nefsi.

  • جهدها کردید و او شد پر صفا ** نار را کشتید از بهر خدا 2560
  • Çalışıp, çabalayıp tertemiz bir hale getirdiniz; Tanrı için ateşi söndürdünüz:

  • آتش شهوت که شعله می‏زدی ** سبزه‏ی تقوی شد و نور هدی‏
  • Şulelenip duran şehvet ateşini takva yeşilliği, hidayet nuru haline soktunuz;

  • آتش خشم از شما هم حلم شد ** ظلمت جهل از شما هم علم شد
  • Hırs ateşiniz hilim, bilgisizlik karanlığı ilim oldu;

  • آتش حرص از شما ایثار شد ** و آن حسد چون خار بد گلزار شد
  • Hırs ateşini attınız; o ateş diken gibiydi, gül bahçesine döndü..

  • چون شما این جمله آتشهای خویش ** بهر حق کشتید جمله پیش پیش‏
  • Mademki siz kendinizdeki bütün ateşleri bizim için söndürdünüz, bu suretle de zehir, bal haline geldi.

  • نفس ناری را چو باغی ساختید ** اندر او تخم وفا انداختید 2565
  • Mademki ateşe mensup olan nefsi bir bahçe yapıp oraya vefa tohumları ektiniz,

  • بلبلان ذکر و تسبیح اندر او ** خوش سرایان در چمن بر طرف جو
  • Oradaki zikir ve tespih bülbülleri, yeşillikte, ırmak kıyısında güzel bir tarzda ötüşmeye koyuldular.

  • داعی حق را اجابت کرده‏اید ** در جحیم نفس آب آورده‏اید
  • Tanrı’ya, çağırana icabet ettiniz, nefis cehennemine su serptiniz.

  • دوزخ ما نیز در حق شما ** سبزه گشت و گلشن و برگ و نوا
  • Bizim cehennemimiz de size yeşillik, gül bahçesi, ağaçlık haline geldi.”

  • چیست احسان را مکافات ای پسر ** لطف و احسان و ثواب معتبر
  • Oğul, ihsanın karşılığı nedir? Lütuf, ihsan ve en değerli sevap.

  • نی شما گفتید ما قربانی‏ایم ** پیش اوصاف بقا ما فانی‏ایم‏ 2570
  • Siz, biz kurbanız, varlık, iyilik vasıflarına karşı fâniyiz:

  • ما اگر قلاش و گر دیوانه‏ایم ** مست آن ساقی و آن پیمانه‏ایم‏
  • Kalleşsek de, divaneysek de o sâkinin, o kadehin sarhoşlarıyız;

  • بر خط و فرمان او سر می‏نهیم ** جان شیرین را گروگان می‏دهیم‏
  • Onun hükmüne, onun fermanına baş koymakta, tatlı canımızı ona peşkeş sunmaktayız.

  • تا خیال دوست در اسرار ماست ** چاکری و جان سپاری کار ماست‏
  • Sevgilinin hayali, gönüllerimizde oldukça; işimiz, kulluk ve can vermedir, demediniz mi?

  • هر کجا شمع بلا افروختند ** صد هزاران جان عاشق سوختند
  • Nerede bir belâ çırağı uyandırdılarsa orada yüz binlerce âşığın canını yaktılar.

  • عاشقانی کز درون خانه‏اند ** شمع روی یار را پروانه‏اند 2575
  • Evin içinde ki âşıklar, sevgilinin cemali çırağına pervanedirler.

  • ای دل آن جا رو که با تو روشن‏اند ** وز بلاها مر ترا چون جوشن‏اند
  • Gönül, seninle nurlanan yere, belâlardan sana siperlerden olanların meclisine,

  • ز آن میان جان ترا جا می‏کنند ** تا ترا پر باده چون جامی کنند
  • Sana canlarında yer verenlerin, seni şaraplarla dopdolu bir kadeh haline getirenlerin yanına git!