English    Türkçe    فارسی   

2
2749-2773

  • گفت خصمان عالمند و علتی ** جاهلی تو لیک شمع ملتی‏
  • Naip “Hasımlar, bilgili ama illetlidir. Hâlbuki sen, cahilsin ama şeriat mumusun.

  • ز انکه تو علت نداری در میان ** آن فراغت هست نور دیده‏گان‏ 2750
  • Çünkü sende bir kasıt ve illet yok. İşte şu illetsizlik yok mu? Gözlerin nurudur.

  • و آن دو عالم را غرضشان کور کرد ** علمشان را علت اندر گور کرد
  • O iki bilgiyi, garazları kör etmiştir. Bilgilerini de kasıtları, illetleri mezara tıkmıştır.

  • جهل را بی‏علتی عالم کند ** علم را علت کژ و ظالم کند
  • Kasıtsızlık, bilgisizi âlim yapar, kasıt ve garaz, ilmi aykırı bir hale sokar, zulüm haline koyar.

  • تا تو رشوت نستدی بیننده‏ای ** چون طمع کردی ضریر و بنده‏ای‏
  • Sen rüşvet almadıkça kör değilsin, fakat tamah ettin mi körsün, kul köle kesilirsin” dedi.

  • از هوا من خوی را واکرده‏ام ** لقمه‏های شهوتی کم خورده‏ام‏
  • Ben hevadan vazgeçmişim, şehvet lokmalarını az yemişim.

  • چاشنی گیر دلم شد با فروغ ** راست را داند حقیقت از دروغ‏ 2755
  • Gönlümün tat alma duygusu aydın, doğruyu yalandan ayırt eder.

  • به اقرار آوردن معاویه ابلیس را
  • Muaviye’nin İblis’i söyletmesi

  • تو چرا بیدار کردی مر مرا ** دشمن بیداریی تو ای دغا
  • Sen niçin beni uyandırdın? Be hilebaz, sen uyanıklığa düşmansın.

  • همچو خشخاشی همه خواب آوری ** همچو خمری عقل و دانش را بری‏
  • Sen, afyona benzersin, daima uyutursun. Şaraba benzersin, aklı, bilgiyi giderirsin.

  • چار میخت کرده‏ام هین راست گو ** راست را دانم تو حیلتها مجو
  • Seni çarmıha gerdim. Haydi, doğru söyle. Ben doğruyu bilir, anlarım, hileye sapma.

  • من ز هر کس آن طمع دارم که او ** صاحب آن باشد اندر طبع و خو
  • Ben herkesten, tabiatında, huyunda ne varsa, neye sahipse onu ararım.

  • من ز سرکه می‏نجویم شکری ** مر مخنث را نگیرم لشکری‏ 2760
  • Sirkeden şeker lezzetini aramam. Karı tabiatlı erkeği asker yerine saymam.

  • همچو گبران من نجویم از بتی ** کاو بود حق یا خود از حق آیتی‏
  • Gâvurlar gibi, bir putun Hak oluşunu yahut Hak’tan bir alâmet, bir nişan buluşunu ummam.

  • من ز سرگین می‏نجویم بوی مشک ** من در آب جو نجویم خشت خشک‏
  • Fışkıdan misk kokusunu istemem. Irmak içinde kuru kerpiç araştırmam.

  • من ز شیطان این نجویم کاوست غیر ** که مرا بیدار گرداند به خیر
  • Ağyar olan Şeytan’dan beni hayır için uyandırmayı ummam.”

  • راست گفتن ابلیس ضمیر خود را به معاویه‏
  • İblis’in, hilesini Muaviye’ye doğru söylemesi

  • گفت بسیار آن بلیس از مکر و غدر ** میر از او نشنید کرد استیز و صبر
  • İblis, birçok hileye, düzene kalkıştıysa da Emîr, onun inadını, inkârını dinlemedi.

  • از بن دندان بگفتش بهر آن ** کردمت بیدار می‏دان ای فلان‏ 2765
  • Bunun üzerine sözü ağzının içinde geveleyerek dedi ki: “Ey Muaviye, ben seni şunun için uyandırdım:

  • تا رسی اندر جماعت در نماز ** از پی پیغمبر دولت فراز
  • Cemaate yetişesin, devletli Peygamber’in ardında namaz kılasın.

  • گر نماز از وقت رفتی مر ترا ** این جهان تاریک گشتی بی‏ضیا
  • Eğer namaz fevt olsaydı, vakit geçseydi bu cihan, sana nursuz, kapkaranlık kesilecekti.

  • از غبین و درد رفتی اشکها ** از دو چشم تو مثال مشکها
  • Bu ziyandan bu dertten dolayı ağlayacak, gözlerinden âdeta kâselerle yaş dökecektin.

  • ذوق دارد هر کسی در طاعتی ** لاجرم نشکیبد از وی ساعتی‏
  • Herkes, ibadetten bir zevk alır, bu yüzden de bir an bile sabredemez, ibadette bulunur.

  • آن غبین و درد بودی صد نماز ** کو نماز و کو فروغ آن نیاز 2770
  • Fakat o dert, o gussa yüzlerce namaza değer. Nerede namaz, nerede o niyazın ışığı?”

  • فضیلت حسرت خوردن آن مخلص بر فوت نماز جماعت‏
  • İhlâs sahibi birisinin cemaati kaçırdığından dolayı tahassür ve iştiyakı

  • آن یکی می‏رفت در مسجد درون ** مردم از مسجد همی‏آمد برون‏
  • Birisi mescide girerken baktı ki halk mescitten çıkıyor.

  • گفت پرسان که جماعت را چه بود ** که ز مسجد می‏برون آیند زود
  • Cemaat dağıldı mı ki herkes acele, acele mescitten çıkıyor?” diye sordu.

  • آن یکی گفتش که پیغمبر نماز ** با جماعت کرد و فارغ شد ز راز
  • Birisi, “Peygamber, cemaatle namazını eda etti, duasını bile bitirdi.