English    Türkçe    فارسی   

2
505-529

  • دست می‏مالید بر اعضای شیر ** پشت و پهلو گاه بالا گاه زیر 505
  • Elini aslana sürmekte, sırtını yağrısını yukarı aşağı okşamaktaydı.

  • گفت شیر ار روشنی افزون شدی ** زهره‏اش بدریدی و دل خون شدی‏
  • Aslan “ Aydınlık olaydı ödü patlar, yüreği kan kesilirdi.

  • این چنین گستاخ ز آن می‏خاردم ** کاو درین شب گاو می‏پنداردم‏
  • Fakat şimdi pervasızca beni okşuyor, kaşıyor. Çünkü gece vakti beni öküz sanıyor demekteydi.

  • حق همی‏گوید که ای مغرور کور ** نه ز نامم پاره پاره گشت طور
  • Hak da “Ey mağrur kör, Tur dağı benim adımdan paramparça olmadı mı?

  • که لو انزلنا کتابا للجبل ** لانصدع ثم انقطع ثم ارتحل‏
  • Eğer biz kitabımızı dağa indirseydik dağ parçalanır, yerinden kopar, başka bir yere göçerdi.

  • از من ار کوه احد واقف بدی ** پاره گشتی و دلش پر خون شدی‏ 510
  • Eğer Uhud Dağı, beni anlasaydı o dağdan ırmak, ırmak kan akardı.” deyip duruyor,

  • از پدر وز مادر این بشنیده‏ای ** لاجرم غافل در این پیچیده‏ای‏
  • Sen bu adı babandan, anandan işittin de onun için bu ada gafilce yapıştın.

  • گر تو بی‏تقلید از این واقف شوی ** بی‏نشان از لطف چون هاتف شوی‏
  • Bu sırrı taklitsiz anlasan Allah lütfuyla nişansız bir hale gelir, hâtife benzersin.

  • بشنو این قصه پی تهدید را ** تا بدانی آفت تقلید را
  • Tehdit için söyleyeceğimiz şu hikâyeyi duy da taklidin zararını bil!

  • فروختن صوفیان بهیمه‏ی مسافر را جهت سماع
  • Sofilerin, sema için konuğun eşeğini satmaları

  • صوفیی در خانقاه از ره رسید ** مرکب خود برد و در آخر کشید
  • Bir sofi yoldan gelip bir tekkeye misafir oldu. Eşeğini götürüp ahıra çekti.

  • آب کش داد و علف از دست خویش ** نه چنان صوفی که ما گفتیم پیش‏ 515
  • Eliyle sucağızını, yemceğizini verdi. Bundan önce söylediğimiz hikâyedeki gibi yapmadı.

  • احتیاطش کرد از سهو و خباط ** چون قضا آید چه سود است احتیاط
  • İhtiyatlı davrandı, fakat kaza gelince ihtiyatın ne faydası olur?

  • صوفیان در جوع بودند و فقیر ** کاد فقر أن یعی کفرا یبیر
  • Sofiler, yok, yoksul kişilerdi. Yoksulluk, az kala helâk edici bir küfür ola yazdı.

  • ای توانگر که تو سیری هین مخند ** بر کجی آن فقیر دردمند
  • Ey zengin, sen toksun, sakın o dertli yoksulun aykırı hareketine gülme!

  • از سر تقصیر آن صوفی رمه ** خر فروشی در گرفتند آن همه‏
  • O sofiler, acizlikten umumiyetle birleşip merkebi satmaya karar verdiler.

  • کز ضرورت هست مرداری مباح ** بس فسادی کز ضرورت شد صلاح‏ 520
  • Zarurette murdar da mubahtır. Nice kötü şeyler vardır ki zarurette iyi ve doğru olur.

  • هم در آن دم آن خرک بفروختند ** لوت آوردند و شمع افروختند
  • Hemencecik o eşekceğizi sattılar, yiyecek aldılar. Mumlar yaktılar.

  • ولوله افتاد اندر خانقه ** کامشبان لوت و سماع است و شره‏
  • Tekkeye, bu gece yemek var, sema var diye bir velveledir düştü.

  • چند از این صبر و از این سه روزه چند ** چند از این زنبیل و این دریوزه چند
  • “Bu sabır niceye dek, bu üç günlük oruç ne vakte kadar, bu zembil taşıyıp dilenme ne zamana sürüp gidecek?

  • ما هم از خلقیم و جان داریم ما ** دولت امشب میهمان داریم ما
  • Biz de halktanız, bizim de canımız var. Bu gece devlete erdik, konuk geldi” dediler.

  • تخم باطل را از آن می‏کاشتند ** کان که آن جان نیست جان پنداشتند 525
  • Hakikatte can olmayanı can sandıkları için batıl tohum ektiler.

  • و آن مسافر نیز از راه دراز ** خسته بود و دید آن اقبال و ناز
  • O konuk da uzak yoldan gelmiş, yorulmuştu. O iltifatı,

  • صوفیانش یک به یک بنواختند ** نرد خدمتهای خوش می‏باختند
  • Sofilerin kendisini birer, birer ağırladığını, güzel bir surette izzet ve ikram tavlasını oynamakta bulunduklarını,

  • گفت چون می‏دید میلانشان به وی ** گر طرب امشب نخواهم کرد کی‏
  • Kendisine olan meyil ve muhabbetlerini görünce “ Bu gece eğlenmeyeyim de ne vakit eğleneyim?” dedi.

  • لوت خوردند و سماع آغاز کرد ** خانقه تا سقف شد پر دود و گرد
  • Yemek yediler sema’ya başladılar. Tekke, tavanına kadar toza, dumana boğuldu.