عقل نورانی و نیکو طالبست ** نفس ظلمانی برو چون غالبست
Akıl, nuranî ve iyi bir hak ve hakikat arayıcısıyken neden zulmanî nefis ona galip oluyor.
زانک او در خانه عقل تو غریب ** بر در خود سگ بود شیر مهیب
Neden mi? Nefis, kendi evinde, kendi yurdunda… Akılsa garip! Köpek bile kapısında korkunç bir aslan kesilir!
باش تا شیران سوی بیشه روند ** وین سگان کور آنجا بگروند
Hele sabret, aslanlar ormana gitsinler. Bu kör köpekler, o vakit onlara inanırlar.
مکر نفس و تن نداند عام شهر ** او نگردد جز بوحی القلب قهر2560
Şehirli, nefsin hilesini, tenin düzenini ne bilsin? O ancak kalbe gelen vahiyle kahredilebilir.
هر که جنس اوست یار او شود ** جز مگر داود کان شیخت بود
Kim onun cinsiyse ona dost olur. Ancak şeyhin olan Davut müstesna!
کو مبدل گشت و جنس تن نماند ** هر که را حق در مقام دل نشاند
Çünkü o varlığını tebdil etmiştir. Allah, kimi gönül makamına vasıl ederse o kişide ten cinsiyeti kalmaz.
خلق جمله علتی‌اند از کمین ** یار علت می‌شود علت یقین
Halk, umumiyetle bu cihan içinde illetlidir. İllet, şüphe yok ki illete dosttur.
هر خسی دعوی داودی کند ** هر که بی تمییز کف در وی زند
Her aşağılık kişi Davutluk dâvasına kalkışır. Anlamayan kişiler de ona yapışır.
از صیادی بشنود آواز طیر ** مرغ ابله می‌کند آن سوی سیر2565
Ahmak kuş, avcıdan kuş sesi duyar da o tarafa uçar gider.
نقد را از نقل نشناسد غویست ** هین ازو بگریز اگر چه معنویست
Davut olmadığı halde Davutluk dâvasına kalkışan, kendi malı olan şeyle başkasından naklettiği şeyi ayırt edemez, sapıktır o kişi. Kendine gel de manevi bir adam bile olsa kaç ondan!
رسته و بر بسته پیش او یکیست ** گر یقین دعوی کند او در شکیست
Onun yanında kurtulmuş kişiyle bağlı kişi birdir. Yakına eriştim diye iddia etse de şüphededir.
این چنین کس گر ذکی مطلقست ** چونش این تمییز نبود احمقست
Böyle adam, halk yanında zekâdan ibaret bile olsa mademki kendisinde bu anlayış, bu ayırt ediş yok ahmaktır!
هین ازو بگریز چون آهو ز شیر ** سوی او مشتاق ای دانا دلیر
Kendine gel, ondan ceylân, aslandan nasıl kaçarsa öyle kaç! Ey bilgili yiğit, sakın onun yanına koşma!
گریختن عیسی علیه السلام فراز کوه از احمقان
İsa Aleyhisselâm’ın ahmaklardan dağa kaçması
عیسی مریم به کوهی می‌گریخت ** شیرگویی خون او می‌خواست ریخت2570
Meryem oğlu İsa, sanki bir aslan kanını dökmek istiyormuş da ondan kaçıyormuş gibi bir dağa kaçıyordu.
آن یکی در پی دوید و گفت خیر ** در پیت کس نیست چه گریزی چو طیر
Birisi, ardından koşup dedi ki: “Hayrola… Peşinde kimse yok, neden böyle kuş gibi kaçıyorsun?”
با شتاب او آنچنان می‌تاخت جفت ** کز شتاب خود جواب او نگفت
İsa, öyle hızlı koşmaktaydı ki acelesinden cevap bile vermedi.
یک دو میدان در پی عیسی براند ** پس بجد جد عیسی را بخواند
Adam, bir müddet İsa’nı peşinden koştu, ardını bırakmayıp bağırdı:
کز پی مرضات حق یک لحظه بیست ** که مرا اندر گریزت مشکلیست
“Allah rızası için bir an olsun dur. Neden kaçıyorsun. Merak ettim.
از کی این سو می‌گریزی ای کریم ** نه پیت شیر و نه خصم و خوف و بیم2575
Ardında ne aslan var, ne düşman… Ne bir şeyden korkmana lüzum var, ne bir şeyden ürkmene sebep! O tarafa doğru neden koşuyor, kimden kaçıyorsun a kerem sahibi?”
گفت از احمق گریزانم برو ** می‌رهانم خویش را بندم مشو