-
که چه داری در جوال از تلخ و خوش ** گر همی ارزد کشیدن را بکش 1575
- Asıl içine bak... Çuvalda acı, tatlı ne var, bir gör de taşımaya değerse taşı!
-
ورنه خالی کن جوالت را ز سنگ ** باز خر خود را ازین بیگار و ننگ
- Yoksa çuvalındaki taşları boşalt... Kendini bu saçma işten, bu ar olan yükten kurtar gitsin!
-
در جوال آن کن که می‌باید کشید ** سوی سلطانان و شاهان رشید
- Çuvala aklı erer padişahlara, sultanlara götürülebilecek şeyleri doldur!
-
حکایت آن فقیه با دستار بزرگ و آنک بربود دستارش و بانگ می‌زد کی باز کن ببین کی چه می‌بری آنگه ببر
- Hırsızın koca sarıklı bir fakihin sarığını çalması, fakihin sarığı aç, bak ne götürdüğünü anla. Sonra götür diye bağırması
-
یک فقیهی ژنده‌ها در چیده بود ** در عمامه‌ی خویش در پیچیده بود
- Bir fakih, bez parçaları toplamış, sarığının içine ezip büzerek yerleştirmişti.
-
تا شود زفت و نماید آن عظیم ** چون در آید سوی محفل در حطیم
- Bu suretle kavuğunun büyük ve iri görünmesini, halkın kendisine ehemmiyet vermesini ve mescide gelince başköşeye geçirilmesini istiyordu.
-
ژنده‌ها از جامه‌ها پیراسته ** ظاهرا دستار از آن آراسته 1580
- Elbiselerden parçalar almış, onlarla sarığını büyütmüştü.
-
ظاهر دستار چون حله‌ی بهشت ** چون منافق اندرون رسوا و زشت
- Sarığının dışı, cennet elbiselerine benzemekteydi... Fakat içi, münafık gönlü gibi rezil, çirkin bir şeydi.
-
پاره پاره دلق و پنبه و پوستین ** در درون آن عمامه بد دفین
- Parça parça bezler, yünler, deriler... Hep o sarığın içine gömülmüştü.
-
روی سوی مدرسه کرده صبوح ** تا بدین ناموس یابد او فتوح
- Bir sabah çağı, bu şatafatla bir şeyler elde etmek üzere medreseye giderken,
-
در ره تاریک مردی جامه کن ** منتظر استاده بود از بهر فن
- Hırsızın biri de dar bir yolda her türlü hilelere başvurup bir şeyler yapmak üzere bekliyordu.
-
در ربود او از سرش دستار را ** پس دوان شد تا بسازد کار را 1585
- Fakih, o yola sapınca hemen başından kavuğunu kaptı, işini başarmak için koşup gitmeye başladı.
-
پس فقیهش بانگ برزد کای پسر ** باز کن دستار را آنگه ببر
- Fakih arkasından bağırdı: oğul, sarığı çöz de öyle götür!
-
این چنین که چار پره می‌پری ** باز کن آن هدیه را که می‌بری
- Böyle dört kanatla uçar gibi gidiyorsun ama götürdüğün hediyeyi bir aç da gör!
-
باز کن آن را به دست خود بمال ** آنگهان خواهی ببر کردم حلال
- Onu, elceğezinle bir aç, ovala da sonra götür, sana helâl ettim!
-
چونک بازش کرد آنک می‌گریخت ** صد هزاران ژنده اندر ره بریخت
- Hırsız, kaçarken sarığı çözer çözmez içinden yola yüz binlerce bez parçası dökülüverdi!
-
زان عمامه‌ی زفت نابایست او ** ماند یک گز کهنه‌ای در دست او 1590
- O bir şeye yaramaz, o olmayasıca sarığından kala kala hırsızın elinde ancak bir arşın doğru düzen bezceğiz kaldı!
-
بر زمین زد خرقه را کای بی‌عیار ** زین دغل ما را بر آوردی ز کار
- Hırsız, elindekini yere vurup “A aşağılık adam, bu hileyle beni işimden gücümden ettin” dedi.
-
نصیحت دنیا اهل دنیا را به زبان حال و بی‌وفایی خود را نمودن به وفا طمع دارندگان ازو
- Dünyanın dünya ehline hal diliyle, ondan vefa umanlar ve bu tamahta bulunanlara vefasızlığını söyleyerek nasihat vermesi
-
گفت بنمودم دغل لیکن ترا ** از نصیحت باز گفتم ماجرا
- Fakih dedi ki: “Hileyle seni yolundan alıkoydum ama nasihat yollu işi de anlattım!
-
هم‌چنین دنیا اگر چه خوش شکفت ** بانگ زد هم بی‌وفایی خویش گفت
- Dünya da böyledir işte... Bir hoşça açılır saçılır ama vefasızlığını da bağıra bağıra söyler!
-
اندرین کون و فساد ای اوستاد ** آن دغل کون و نصیحت آن فساد
- Bu oluş ve bozuluş âleminde o hile, oluştur, nasihat da bozulmuş üstadım!
-
کون می‌گوید بیا من خوش‌پیم ** وآن فسادش گفته رو من لا شی‌ام 1595
- Oluş der ki: İzim kutludur... Ardımdan gel! Bozuluş da git der, ben hiçbir şey değilim!
-
ای ز خوبی بهاران لب گزان ** بنگر آن سردی و زردی خزان
- Ey baharların güzelliğine şaşırarak dudağını dişleyip duran, güzün sapsarı benzine ve mevsimin soğukluğuna bak!
-
روز دیدی طلعت خورشید خوب ** مرگ او را یاد کن وقت غروب
- Gündüzün güneşin yüzünü güzel görmektesin ama onun bir de batma zamanında ölümünü düşün!
-
بدر را دیدی برین خوش چار طاق ** حسرتش را هم ببین اندر محاق
- Dolunayı şu güzelim çardakta bir hoşça seyredersin ama ay sonunda bir de hasretine bak onun!
-
کودکی از حسن شد مولای خلق ** بعد فردا شد خرف رسوای خلق
- Bir oğlan, güzellikle halkın efendisi olur... Olur, ama yarın da bunar, halka rezil rüsvay olur!