English    Türkçe    فارسی   

3
869-918

  • کرد دلداری و بخششها بداد ** هم عطا هم وعده‌ها کرد آن قباد
  • Gönüllerini aldı, ihsanlarda bulundu, vaatler etti.

  • بعد از آن گفت از برای جانتان ** جمله در میدان بخسپید امشبان 870
  • Ondan sonrada “ Canınız için ne olur. Bu akşam hepiniz bu meydan da kalın, burada yatın uyuyun” dedi.

  • پاسخش دادند که خدمت کنیم ** گر تو خواهی یک مه اینجا ساکنیم
  • Cevap vererek dediler ki, “Sana kulluk eder, sözünü dinler hatta dilersen burada bir ay otururuz”

  • بازگشتن فرعون از میدان به شهر شاد بتفریق بنی اسرائیل از زنانشان در شب حمل
  • Firavunun, doğum gecesi, İsrailoğullarını karılarından ayırdığına sevinerek meydandan şehre dönmesi

  • شه شبانگه باز آمد شادمان ** کامشبان حملست و دورند از زنان
  • Firavunun, geceleyin “Bu gece doğum gecesi, fakat hepside karılarından ayrı” diye sevinerek geri döndü.

  • خازنش عمران هم اندر خدمتش ** هم به شهر آمد قرین صحبتش
  • Haznedarı İmran da yanındaydı. Onunla konuşa konuşa şehre geldi.

  • گفت ای عمران برین در خسپ تو ** هین مرو سوی زن و صحبت مجو
  • Ona, “İmran, bu gece sen de burada yat, karının yanına gitme onunla buluşma” dedi.

  • گفت خسپم هم برین درگاه تو ** هیچ نندیشم بجز دلخواه تو 875
  • İmran, “Peki, burada yatarım, senin gönlünün istediği şeyden başka bir şey düşünmem bile” dedi.

  • بود عمران هم ز اسرائیلیان ** لیک مر فرعون را دل بود و جان
  • İmran da İsrail oğullarındandı. Fakat Firavuna âdeta gönüllü, candı.

  • کی گمان بردی که او عصیان کند ** آنک خوف جان فرعون آن کند
  • Firavun, onun isyan edeceğini, gönlünü korktuğu şeyi yapacağını nereden aklına getirecekti?

  • جمع آمدن عمران به مادر موسی و حامله شدن مادر موسی علیه‌السلام
  • İmran’ın, Musa’nın anasıyla buluşması ve kadının Musa’ya gebe kalması

  • شب برفت و او بر آن درگاه خفت ** نیم‌شب آمد پی دیدنش جفت
  • Firavun gitti, İmran da orada yatıp uyudu. Gece yarısından sonra karısı, onu görmeye geldi.

  • زن برو افتاد و بوسید آن لبش ** بر جهانیدش ز خواب اندر شبش
  • Üstüne kapanıp dudaklarından öpmeye koyuldu. Gece yarısı, onu uykudan uyandırdı.

  • گشت بیدار او و زن را دید خوش ** بوسه باران کرده از لب بر لبش 880
  • İmran uyanıp karısını gördü. Kadın, hoşuna gitti, dudak dudağa öpüşmeye başladılar.

  • گفت عمران این زمان چون آمدی ** گفت از شوق و قضای ایزدی
  • İmran, “Bu zamanda nasıl geldin?” dedi. Kadın “Sana iştiyakımdan. Allah’ın kaza ve kaderi bu” diye cevap verdi.

  • در کشیدش در کنار از مهر مرد ** بر نیامد با خود آن دم در نبرد
  • İmran, karısını sevgiyle kucakladı kendini tutamadı.

  • جفت شد با او امانت را سپرد ** پس بگفت ای زن نه این کاریست خرد
  • Onunla buluştu ve emaneti ona verdi. Sonrada dedi ki: “Kadın, bu küçük bir iş değil!”

  • آهنی بر سنگ زد زاد آتشی ** آتشی از شاه و ملکش کین‌کشی
  • Demir taşa çalındı, bir ateştir sıçradı. Hem de öyle bir ateş ki padişahtan da saltanatından öç alıcı, padişaha da, saltanatına da kin güdücü bir ateş.

  • من چو ابرم تو زمین موسی نبات ** حق شه شطرنج و ما ماتیم مات 885
  • Ben buluta benziyorum sen yersin Musa’da nebat. Allah, satranç oyununda şahı sürüyor, bir yutulduk mu yutulduk!

  • مات و برد از شاه می‌دان ای عروس ** آن مدان از ما مکن بر ما فسوس
  • Hanım, yutulmayı da hakikî padişah olan Allah’tan bil, yutmayı da. O işi bizden bilip bize hayıflanma!

  • آنچ این فرعون می‌ترسد ازو ** هست شد این دم که گشتم جفت تو
  • Firavunun korktuğu şey yok mu? Seninle buluştum, meydana geldi işte!

  • وصیت کردن عمران جفت خود را بعد از مجامعت کی مرا ندیده باشی
  • İmran’ın karısıyla buluştuktan sonra “Beni görmemiş ol” diye nasihat etmesi

  • وا مگردان هیچ ازینها دم مزن ** تا نیاید بر من و تو صد حزن
  • Sakın bunu kimseye söyleme, gizle de bana da yüzlerce türlü gam, gussa gelmesin, sana da.

  • عاقبت پیدا شود آثار این ** چون علامتها رسید ای نازنین
  • Sonucu, bunun eserlerini meydana çıkar çünkü nazeninin, alâmetleri belirdi!”

  • در زمان از سوی میدان نعره‌ها ** می‌رسید از خلق و پر می‌شد هوا 890
  • Tam o sırada meydandaki halktan naralar duyulmaya, yer, gök naralarla dolmaya başladı.

  • شاه از آن هیبت برون جست آن زمان ** پابرهنه کین چه غلغلهاست هان
  • Firavun, bu naralardan korkup sıçradı, gürültünün ne olduğunu anlamak için yalınayak koştu.

  • از سوی میدان چه بانگست و غریو ** کز نهیبش می‌رمد جنی و دیو
  • Meydandan gelen ve dehşetinden cinleri, perileri bile korkutan bu nâralar, bu gürültüler nedir anlamak istiyordu.

  • گفت عمران شاه ما را عمر باد ** قوم اسرائیلیانند از تو شاد
  • İmran, “ Padişahımızın ömrü uzun olsun… İsrailoğulları, lütfundan neşeleniyorlar.

  • از عطای شاه شادی می‌کنند ** رقص می‌آرند و کفها می‌زنند
  • İhsanlarına seviniyorlar, oynuyorlar, ellerini çırpıyorlar “dedi.

  • گفت باشد کین بود اما ولیک ** وهم و اندیشه مرا پر کرد نیک 895
  • Firavun dedi ki” Olabilir. Fakat beni adamakıllı bir vehim, bir endişedir kapladı.

  • ترسیدن فرعون از آن بانگ
  • Firavunun o sesten korkması

  • این صدا جان مرا تغییر کرد ** از غم و اندوه تلخم پیر کرد
  • Bu gürültü, asabımı bozdu. Bu acı dertle, kederle âdeta beni kocattı.”

  • پیش می‌آمد سپس می‌رفت شه ** جمله شب او همچو حامل وقت زه
  • Padişah, bütün gece ağrısı tutmuş gebe kadın gibi bir yandan bir yana gidip geliyor.

  • هر زمان می‌گفت ای عمران مرا ** سخت از جا برده است این نعره‌ها
  • Her an “İmran, bu nâralar, beni dehşetle yerimden sıçrattı” diyordu.

  • زهره نه عمران مسکین را که تا ** باز گوید اختلاط جفت را
  • Zavallı İmran’ın kudreti yoktu ki karısıyla buluştuğunu söylesin.

  • که زن عمران به عمران در خزید ** تا که شد استاره‌ی موسی پدید 900
  • Karısı gebe kalınca gökte Musa’nın yıldızının belirdiğini anlatsın.

  • هر پیمبر که در آید در رحم ** نجم او بر چرخ گردد منتجم
  • Her peygamber, ana rahmine düşünce yıldızı da gökte zuhur eder, parlamaya başlar.

  • پیدا شدن استاره‌ی موسی علیه السلام بر آسمان و غریو منجمان در میدان
  • Gökte Musa aleyhisselâm’ın yıldızının belirmesi ve meydanda müneccimlerin feryadı

  • بر فلک پیدا شد آن استاره‌اش ** کوری فرعون و مکر و چاره‌اش
  • Kör Firavunun hilelerine, tedbirlerine rağmen gökyüzünde Musa’nın yıldızı belirdi.

  • روز شد گفتش که ای عمران برو ** واقف آن غلغل و آن بانگ شو
  • Sabah olunca İmran’a “Git de o gürültünün, o patırtının ne olduğunu anla” dedi.

  • راند عمران جانب میدان و گفت ** این چه غلغل بود شاهنشه نخفت
  • İmran, meydana koşup “Bu ne gürültüydü? Padişahlar padişahı uyuyamadı” deyince,

  • هر منجم سر برهنه جامه‌پاک ** همچو اصحاب عزا بوسیده خاک 905
  • Her müneccim, yaslılar gibi başı açık, yeni yakası yırtık bir halde toprağı öptü.

  • همچو اصحاب عزا آوازشان ** بد گرفته از فغان و سازشان
  • Yaslılar gibi sesleri ses veriyor, feryatları ortalığı dolduruyordu.

  • ریش و مو بر کنده رو بدریدگان ** خاک بر سر کرده خون‌پر دیدگان
  • Saçlarını, sakallarını yolup, yüzlerine vuruyorlar, gözleri kanlı yaşlarla doluyordu.

  • گفت خیرست این چه آشوبست و حال ** بد نشانی می‌دهد منحوس سال
  • İmran “Hayrola. Bu ne feryat, bu ne hâl? Bu yomsuz yıl, kötü alâmetler mi gösteriyor yoksa?” dedi.

  • عذر آوردند و گفتند ای امیر ** کرد ما را دست تقدیرش اسیر
  • Özürler serdederek dediler ki: “Emîr Allah’ın kaza ve kaderi bizi esir etti.

  • این همه کردیم و دولت تیره شد ** دشمن شه هست گشت و چیره شد 910
  • Her çareye başvurduk, fakat padişahın devleti karardı, düşmanı dünyaya geldi, galip oldu.

  • شب ستاره‌ی آن پسر آمد عیان ** کوری ما بر جبین آسمان
  • Geceleyin gökyüzünde o çocuğun yıldızı göründü, bizi kör etti.

  • زد ستاره‌ی آن پیمبر بر سما ** ما ستاره‌بار گشتیم از بکا
  • O Peygamber’in yıldızı gökte yüceldi, biz de ağlamaya, yıldızlar gibi gözyaşları dökmeye başladık.”

  • با دل خوش شاد عمران وز نفاق ** دست بر سر می‌بزد کاه الفراق
  • İmran, içinden sevindi, fakat zahiren “Eyvahlar olsun!” diye elini başına vurup,

  • کرد عمران خویش پر خشم و ترش ** رفت چون دیوانگان بی عقل و هش
  • Kızgın suratı asık bir halde deliller gibi akılsız.

  • خویشتن را اعجمی کرد و براند ** گفته‌های بس خشن بر جمع خواند 915
  • Ve güya kendini bilmez bir halde müneccimlerin üstüne yürüyüp onlara bir hayli ağır sözler söyledi.

  • خویشتن را ترش و غمگین ساخت او ** نردهای بازگونه باخت او
  • Kendini meyus ve mahzun göstererek sevincini gizliyor, onlara oyun oynuyordu.

  • گفتشان شاه مرا بفریفتید ** از خیانت وز طمع نشکیفتید
  • “Padişahımızı aldattınız, hıyanetten, tamahtan vazgeçmediniz.

  • سوی میدان شاه را انگیختید ** آب روی شاه ما را ریختید
  • Onu bu meydana kadar sürükleyip yüzünün suyunu döktünüz, şerefini hiçe saydınız.