باده‌ی او درخور هر هوش نیست ** حلقه‌ی او سخره‌ی هر گوش نیست 1915
Onun şarabı, her aklın harcı değil. Onun küpesi her kulağın oyuncağı değil.
باز دیگر آمدم دیوانه‌وار ** رو رو ای جان زود زنجیری بیار
Bir kere daha delicesine geldim işte. Yürü, yürü ey can, çabuk bir zincir getir.
غیر آن زنجیر زلف دلبرم ** گر دو صد زنجیر آری بردرم
Fakat sevgilimin zülfünden başka iki yüz tane zincir olsa kırarım ha.
حکمت نظر کردن در چارق و پوستین کی فلینظر الانسان مم خلق
"İnsana bak, neden yaratıldı", hükmünce çarık ve kürke bakmanın sebebi
بازگردان قصه‌ی عشق ایاز ** که آن یکی گنجیست مالامال راز
Yine Eyaz’ın aşk hikayesine dön. Çünkü o hikaye sırlarla dopdolu bir hazinedir.
می‌رود هر روز در حجره‌ی برین ** تا ببیند چارقی با پوستین
Her gün o güzelim odaya çarığını postunu görmeye giderdi.
زانک هستی سخت مستی آورد ** عقل از سر شرم از دل می‌برد 1920
Çünkü varlık, insanı adamakıllı sarhoş eder, aklını başından alır, utancını gönlünden.
صد هزاران قرن پیشین را همین ** مستی هستی بزد ره زین کمین
Önce gelenlerden nice yüz binlerce taifeyi varlık sarhoşluğu, bu geçitte yere yıktı.
شد عزرائیلی ازین مستی بلیس ** که چرا آدم شود بر من رئیس
İblis de neden Adem benden üstün olsun ki deyip Azazil kesildi.
خواجه‌ام من نیز و خواجه‌زاده‌ام ** صد هنر را قابل و آماده‌ام
Ben hem hocayım hem hoca oğlu. Yüz binlerce hünere kabiliyetim var, her şeyi yapabilirim.
در هنر من از کسی کم نیستم ** تا به خدمت پیش دشمن بیستم
Hüner ve marifette kimseden aşağı değilim ki hizmet etmek üzere düşmanın önünde ayak üstü durayım.
من ز آتش زاده‌ام او از وحل ** پیش آتش مر وحل را چه محل 1925
Ben ateşten doğdum, o balçıktan. Ateşe karşı balçığın ne değeri vardır ki?
او کجا بود اندر آن دوری که من ** صدر عالم بودم و فخر زمن
Ben alemin en ulusu, zamanın övünülecek kişisiyken o vakit o neredeydi? dedi.
خلق الجان من مارج من نار و قوله تعالی فی حق ابلیس انه کان من الجن ففسق
"Tanrı,cinleri ateşin dumansız alevinden yarattı" dendiği gibi yine ulu Tanrı İblis hakkında "Şüphe yok ki o, cin tayfasındandı, rabbinin buyruğundan çıktı" buyurmuştur.
شعله می‌زد آتش جان سفیه ** که آتشی بود الولد سر ابیه
Şeytanın can ateşi alevlenmede. O bir ateştir ki aslı gibi. “Çocuk babasının sırrıdır” denmiştir.
نه غلط گفتم که بد قهر خدا ** علتی را پیش آوردن چرا
Hayır yanlış söyledim. O ateş Tanrı kahrıdır. Bu hususta bir sebep göstermeye ne hacet?
کار بی‌علت مبرا از علل ** مستمر و مستقرست از ازل
Sebepsiz ve sebeplerle hiçbir münasebeti olmayan bir iş, ezelden beri daima olagelmektedir
در کمال صنع پاک مستحث ** علت حادث چه گنجد یا حدث 1930
Onun sebepsiz ve illetsiz pak sanatına, ne sonradan yaratılan bir şeyin sebebi sığar, ne de sonradan yaratılan bir şey.
سر آب چه بود آب ما صنع اوست ** صنع مغزست و آب صورت چو پوست
Baba sırrı da ne oluyor? Babamız onun yaratışı. Yaradılış içtir, babaysa deriye benzer bir suret.
عشق دان ای فندق تن دوستت ** جانت جوید مغز و کوبد پوستت
Bil ki ey aşk fındığı, dostun aşktır. Canını iç haline getirmek ister de derini yırtar, döker.
دوزخی که پوست باشد دوستش ** داد بدلنا جلودا پوستش
Sevgilisi deri olan kişinin derisini Tanrı, her an değiştirir durur.
معنی و مغزت بر آتش حاکمست ** لیک آتش را قشورت هیزمست
Manen için, Ateşe hakimdir. Fakat kabukların, Ateşe ancak odun olabilir.
کوزه‌ی چوبین که در وی آب جوست ** قدرت آتش همه بر ظرف اوست 1935
Ateşin kudreti, içinde su olan tahta testinin dışındadır.
معنی انسان بر آتش مالکست ** مالک دوزخ درو کی هالکست
İnsanın sırrı ateşten üstündür. Hiç cehennemin maliki ateşte helak olur mu?
پس میفزا تو بدن معنی فزا ** تا چو مالک باشی آتش را کیا
Şu halde sen, bedenini çoğaltma, mananın fazla olmasına bak ki Malik gibi ateşten üstün olasın.
پوستها بر پوست می‌افزوده‌ای ** لاجرم چون پوست اندر دوده‌ای
Halbuki sen deri üstüne deriye bürünüyor, derilere bürünmüş bir kurda dönüyorsun.
زانک آتش را علف جز پوست نیست ** قهر حق آن کبر را پوستین کنیست
Ateşin yiyeceği ancak deridir. Tanrı kahrı kibrin derisini yırtar, yüzer.
این تکبر از نتیجه‌ی پوستست ** جاه و مال آن کبر را زان دوستست 1940
Bu kibirlenme, derinin bir neticesidir. Kibrin mevkii, malı, o sevgiliden, deriden meydana gelir.
این تکبر چیست غفلت از لباب ** منجمد چون غفلت یخ ز آفتاب
Bu kibirlenme nedir? İçten haberdar olmamak. Donan suyun güneşten gafil olusu gibi.
چون خبر شد ز آفتابش یخ نماند ** نرم گشت و گرم گشت و تیز راند
Fakat su güneşten haberdar oldu mu buzu kalmaz, yumuşar, ısınır akıverir.
شد ز دید لب جمله‌ی تن طمع ** خوار و عاشق شد که ذل من طمع
İçi görmek, bütün bedeni hor etmek, aşık olmaktır. Çünkü bu taktirde bütün beden tamahtan ibaret olur. “Tamah eden alçalır” denmiştir.
چون نبیند مغز قانع شد به پوست ** بند عز من قنع زندان اوست
Fakat içi görmeyen, deriyle kanaat eder. “Kanaat eden yüceldi” bağı, ona zindan olur.
عزت اینجا گبریست و ذل دین ** سنگ تا فانی نشد کی شد نگین 1945
Burada yücelik kafirliktir alçalmak din. Taş taşlıktan fani olmadıkça yüzüğe takılır mi?
در مقام سنگی آنگاهی انا ** وقت مسکین گشتن تست وفنا
Hem hala taşsın, hem de ben diyor, varlık güdüyorsun. Halbuki senin yoksullanmanın, yok olmanın tam zamanı.
کبر زان جوید همیشه جاه و مال ** که ز سرگینست گلحن را کمال
Kafir, daima mal ve mevki arar. Çünkü külhan, fışkı ile tavlanır.
کین دو دایه پوست را افزون کنند ** شحم و لحم و کبر و نخوت آکنند
Bu iki dadı, mal ve mevki, deriyi şişirir, yağla etle, kibirle, benlikle doldurur.
دیده را بر لب لب نفراشتند ** پوست را زان روی لب پنداشتند
Kafirler gözlerini isin içine atmadılar da o yüzden deriyi iç sandılar.
پیش‌وا ابلیس بود این راه را ** کو شکار آمد شبیکه‌ی جاه را 1950
Bu yola kılavuz İblistir. Çünkü mevki tuzağına ilk avlanan odur.
مال چون مارست و آن جاه اژدها ** سایه‌ی مردان زمرد این دو را
Mal yılana benzer mevki ise ejderhadır. Tanrı erlerinin gölgesi bu ikisine de zümrüttür.
زان زمرد مار را دیده جهد ** کور گردد مار و ره‌رو وا رهد
Yılanın o zümrütten gözü kamaşır, kör olur; yolcu da kurtulur.
چون برین ره خار بنهاد آن رئیس ** هر که خست او گفته لعنت بر بلیس
O ulu, yani İblis, önce bu yola diken döşemiştir. Onun için her incinen, lanet şeytana der.
یعنی این غم بر من از غدر ویست ** غدر را آن مقتدا سابق‌پیست
Yani bu dert, bana onun hilesinden geldi. Hilede ilk önce ayak olan odur demek ister.
بعد ازو خود قرن بر قرن آمدند ** جملگان بر سنت او پا زدند 1955
Ondan sonra nice zamanlar geçmiş, niceleri gelip gitmiş, fakat herkes, onun yoluna ayak basmıştır.
هر که بنهد سنت بد ای فتا ** تا در افتد بعد او خلق از عمی
Yiğidim kim bir kötü adet koysa, ondan sonra halk körlüğünden o adete uysa.
جمع گردد بر وی آن جمله بزه ** کو سری بودست و ایشان دم‌غزه
Bütün o adeti işleyenlerin günahı, o adeti ilk koyana da yazılır. Çünkü o, baştır öbürleri kuyruk.
لیک آدم چارق و آن پوستین ** پیش می‌آورد که هستم ز طین
Fakat Adem, ben topraktan yaratıldım diye o çarıkla postu önüne koymuştur.
چون ایاز آن چارقش مورود بود ** لاجرم او عاقبت محمود بود
Eyaz gibi o da çarığını göz önünde tuttu, sonunda akıbeti Mahmut oldu.