قوم گفتندش که ای خر گوش دار ** خویش را اندازه‌‌ی خرگوش دار

قوم گفتندش که ای خر گوش دار ** خویش را اندازه‌‌ی خرگوش دار 1005

Hayvanlar ona “Ey eşek, kulak ver! Kendini tavşan kadrince tut, haddini aşma!

هین چه لاف است این که از تو بهتران ** در نیاوردند اندر خاطر آن‌‌

Bu ne lâftır ki senden daha iyiler, dünyada onu hatırlarına bile getirmezler.

معجبی یا خود قضامان در پی است ** ور نه این دم لایق چون تو کی است‌‌

Ya gugurlandın yahut da kaza, bizim izimizde. Yoksa bu lâf, senin gibisine nerden yaraşacak?” dediler.

جواب خرگوش نخجیران را

Tavşanın av hayvanlarına cevabı

گفت ای یاران حقم الهام داد ** مر ضعیفی را قوی رایی فتاد

Tavşan, “Dostlar, Hak bana ilham etti. Hakikaten zayıf birisi, kuvvetli bir rye ve tedbire nail oldu.

آن چه حق آموخت مر زنبور را ** آن نباشد شیر را و گور را

Hakk’ın arıya öğrettiğini, aslan ve ejderha bilemez.

خانه‌‌ها سازد پر از حلوای تر ** حق بر او آن علم را بگشاد در 1010

Arı, teritaze balla dolu petekler yapar. Tanrı, ona, o ilimde kapı açtı.

آن چه حق آموخت کرم پیله را ** هیچ پیلی داند آن گون حیله را

Hakk’ın, ipekböceğine öğrettiğini hiçbir fil bilir mi?

آدم خاکی ز حق آموخت علم ** تا به هفتم آسمان افروخت علم‌‌

Toprağa mensup insan Hak’tan ilim öğrendi ve o bilgi ile yedinci kat göğe kadar bütün âlemi aydınlattı;

نام و ناموس ملک را در شکست ** کوری آن کس که در حق درشک است‌‌

Tanrı’ya şüphe eden kişinin körlüğüne rağmen meleklerin adını, sanını unutturdu;

زاهد چندین هزاران ساله را ** پوز بندی ساخت آن گوساله را

Altı yüz bin yıllık zahidin, o buzağının ağzını bağladı;