زو پری و دیو ساحلها گرفت ** هر یکی در جای پنهان جا گرفت‌‌

آدمی را دشمن پنهان بسی است ** آدمی با حذر عاقل کسی است‌‌

خلق پنهان زشتشان و خوبشان ** می‌‌زند در دل بهر دم کوبشان‌‌ 1035

بهر غسل ار در روی در جویبار ** بر تو آسیبی زند در آب خار

گر چه پنهان خار در آب است پست ** چون که در تو می‌‌خلد دانی که هست‌‌

خار خار وحیها و وسوسه ** از هزاران کس بود نی یک کسه‌‌

باش تا حسهای تو مبدل شود ** تا ببینیشان و مشکل حل شود

تا سخنهای کیان رد کرده‌‌ای ** تا کیان را سرور خود کرده‌‌ای‌‌ 1040

باز طلبیدن نخجیران از خرگوش سر اندیشه‌‌ی او را

بعد از آن گفتند کای خرگوش چست ** در میان آر آن چه در ادراک تست‌‌

ای که با شیری تو در پیچیده‌‌ای ** باز گو رایی که اندیشیده‌‌ای‌‌