دمدمه‌‌ی ایشان مرا از خر فگند ** چند بفریبد مرا این دهر چند

Onların gürültüleri beni yaya bıraktı. Bu felek beni ne vakte kadar aldatacak, ne vakte kadar?

سخت درماند امیر سست ریش ** چون نه پس بیند نه پیش از احمقیش‌‌

Tedbirsiz emir, adamakıllı âciz kalır. Çünkü ahmaklığından dolayı ne önünü görür, ne ardını!” dedi.

راه هموار است و زیرش دامها ** قحط معنی در میان نامها 1060

Yol düzgün ama altında tuzaklar var. Yazının tarzı hoş ama içinde mana kıt.

لفظها و نامها چون دامهاست ** لفظ شیرین ریگ آب عمر ماست‌‌

Sözler, yazılar, tuzaklara benzer. Tatlı sözler, bizim ömrümüzün kumudur.

آن یکی ریگی که جوشد آب ازو ** سخت کمیاب است رو آن را بجو

İçinde su kaynayan kum pek az bulunur; yürü, onu ara!

منبع حکمت شود حکمت طلب ** فارغ آید او ز تحصیل و سبب‌‌

Hikmet arayan hikmet kaynağı olur, tahsilden ve sebeplere teşebbüsten kurtulur.

لوح حافظ لوح محفوظی شود ** عقل او از روح محظوظی شود

Bilgileri hıfzeden levh, bir Levh-i Mahfuz olur; aklı ruhtan nasiplenir, feyz alır.

چون معلم بود عقلش ز ابتدا ** بعد از این شد عقل شاگردی و را 1065

Önce aklı hoca iken, sonra akıl ona şakirt olur.

عقل چون جبریل گوید احمدا ** گر یکی گامی نهم سوزد مرا

Akıl; Cebrail gibi “Ey Ahmed, bir adım daha atarsam yanarım!

تو مرا بگذار زین پس پیش ران ** حد من این بود ای سلطان جان‌‌

Sen beni bırak, bundan sonra sen ileri yürü. Ey can sultanı! Benim haddim bu karardır” der.