گفت پیغمبر که رنجوری به لاغ ** رنج آرد تا بمیرد چون چراغ‌‌

گفت پیغمبر که رنجوری به لاغ ** رنج آرد تا بمیرد چون چراغ‌‌ 1070

جبر چه بود بستن اشکسته را ** یا بپیوستن رگی بگسسته را

چون در این ره پای خود نشکسته‌‌ای ** بر که می‌‌خندی چه پا را بسته‌‌ای‌‌

و آن که پایش در ره کوشش شکست ** در رسید او را براق و بر نشست‌‌

حامل دین بود او محمول شد ** قابل فرمان بد او مقبول شد

تا کنون فرمان پذیرفتی ز شاه ** بعد از این فرمان رساند بر سپاه‌‌ 1075

تا کنون اختر اثر کردی در او ** بعد از این باشد امیر اختر او

گر ترا اشکال آید در نظر ** پس تو شک داری در انشق القمر

تازه کن ایمان نه از گفت زبان ** ای هوا را تازه کرده در نهان‌‌

تا هوا تازه ست ایمان تازه نیست ** کاین هوا جز قفل آن دروازه نیست‌‌