چون قلم از باد بد دفتر ز آب ** هر چه بنویسی فنا گردد شتاب‌‌

Kalemin rüzgârdan, kâğıdın sudan olursa ne yazarsan derhal yok olur.

نقش آب است ار وفا جویی از آن ** باز گردی دستهای خود گزان‌‌ 1100

Manasız söz, su üstüne yazılan yazıdır. Ondan vefa umarsan iki elini ısırarak dönersin (pişman olur).

باد در مردم هوا و آرزوست ** چون هوا بگذاشتی پیغام هوست‌‌

Rüzgâr, insandaki heva ve arzudur. Heva ve hevesten geçersen Tanrı’nın haberi karlı, ondan haber alırsın.

خوش بود پیغامهای کردگار ** کاو ز سر تا پای باشد پایدار

Tanrı’nın haberleri çok hoştu; çünkü baştan sona kadar ebedîdir.

خطبه‌‌ی شاهان بگردد و آن کیا ** جز کیا و خطبه‌‌های انبیا

Peygamberlerin ululuğundan ve hutbelerinden gayrı padişahların hutbeleri, ululukları, adları, sanları değişir, baki kalmaz.

ز آن که بوش پادشاهان از هواست ** بار نامه‌‌ی انبیا از کبریاست‌‌

Çünkü padişahların kuvvetleri hevadandır. Peygamberlerin icazetnameleri ise ululuk sahibi Tanrı’dandır.

از درمها نام شاهان بر کنند ** نام احمد تا ابد بر می‌‌زنند 1105

Paralara padişahların adlarını kazırlar; Ahmed’in adını ise kıyamete kadar hâk kederler.

نام احمد نام جمله انبیاست ** چون که صد آمد نود هم پیش ماست‌‌

Ahmed’in adı, bütün Peygamberlerin adıdır. Yüz, elimizde olunca doksan da bizde demektir.

هم در بیان مکر خرگوش‌‌

Yine tavşanın hilesi ve gitmede gecikmesi

در شدن خرگوش بس تاخیر کرد ** مکر را با خویشتن تقریر کرد

Tavşan aslana gitmede epeyce gecikti. Yapacağı hileyi kendisince kararlaştırdı.

در ره آمد بعد تاخیر دراز ** تا به گوش شیر گوید یک دو راز

Bir hayli geciktikten sonra aslanın kulağına bir iki sır söylemek üzere yola düştü.