هر چه گویم عشق را شرح و بیان ** چون به عشق آیم خجل گردم از آن‌‌

Aşkı şerh etmek ve anlatmak için ne söylersem söyleyeyim... Asıl aşka gelince o sözlerden mahcup olurum.

گر چه تفسیر زبان روشن‌‌گر است ** لیک عشق بی‌‌زبان روشن‌‌تر است‌‌

Dilin tefsiri gerçi pek aydınlatıcıdır, fakat dile düşmeyen aşk daha aydındır.

چون قلم اندر نوشتن می‌‌شتافت ** چون به عشق آمد قلم بر خود شکافت‌‌

Çünkü kalem, yazmada koşup durmaktadır, ama aşk bahsine gelince; çatlar, âciz kalır.

عقل در شرحش چو خر در گل بخفت ** شرح عشق و عاشقی هم عشق گفت‌‌ 115

Aşkın şerhinde akıl, çamura saplanmış eşek gibi yattı kaldı. Aşkı, âşıklığı yine aşk şerh etti.

آفتاب آمد دلیل آفتاب ** گر دلیلت باید از وی رو متاب‌‌

Güneşin vücuduna delil, yine güneştir. Sana delil lâzımsa güneşten yüz çevirme.

از وی ار سایه نشانی می‌‌دهد ** شمس هر دم نور جانی می‌‌دهد

Gerçi gölgede güneşin varlığından bir nişan verir, fakat asıl güneş her an can nuru bahşeyler.

سایه خواب آرد ترا همچون سمر ** چون بر آید شمس انشق القمر

Gölge sana gece misali gibi uyku getirir. Ama güneş doğuverince ay yarılır (nuru görünmez olur).

خود غریبی در جهان چون شمس نیست ** شمس جان باقیی کش امس نیست‌‌

Zaten cihanda güneş gibi misli bulunmaz bir şey yoktur. Baki olan can güneşi öyle bir güneştir ki, asla gurub etmez.

شمس در خارج اگر چه هست فرد ** می‌‌توان هم مثل او تصویر کرد 120

Güneş, gerçi tektir, fakat onun mislini tasvir etmek mümkündür.

شمس جان کاو خارج آمد از اثیر ** نبودش در ذهن و در خارج نظیر

Ama kendisinden esîr var olan güneş, öyle bir güneştir ki, ona zihinde de, dışarda da benzer olamaz.