تا سزای او و صد چون او دهم ** ور دروغ است این سزای تو دهم‌‌

اندر آمد چون قلاووزی به پیش ** تا برد او را به سوی دام خویش‌‌

سوی چاهی کاو نشانش کرده بود ** چاه مغ را دام جانش کرده بود

می‌‌شدند این هر دو تا نزدیک چاه ** اینت خرگوشی چو آبی زیر کاه‌‌ 1185

آب کاهی را به هامون می‌‌برد ** آب کوهی را عجب چون می‌‌برد

دام مکر او کمند شیر بود ** طرفه خرگوشی که شیری می‌‌ربود

موسیی فرعون را با رود نیل ** می‌‌کشد با لشکر و جمع ثقیل‌‌

پشه‌‌ای نمرود را با نیم پر ** می‌‌شکافد بی‌‌محابا درز سر

حال آن کاو قول دشمن را شنود ** بین جزای آن که شد یار حسود 1190

حال فرعونی که هامان را شنود ** حال نمرودی که شیطان را شنود