دام مکر او کمند شیر بود ** طرفه خرگوشی که شیری می‌‌ربود

Onun hile tuzağı aslana kemenetti. Ne tuhaf tavşan ki bir aslanı avlıyor!

موسیی فرعون را با رود نیل ** می‌‌کشد با لشکر و جمع ثقیل‌‌

Bir Mûsâ, Firavun’u askeriyle, başındaki kalabalıkla Nil nehrinde öldürür;

پشه‌‌ای نمرود را با نیم پر ** می‌‌شکافد بی‌‌محابا درز سر

Bir sivrisinek yarım kanadıyla pervasızca başın beynini yarar.

حال آن کاو قول دشمن را شنود ** بین جزای آن که شد یار حسود 1190

Düşman sözü dinleyenin hali budur. Hasetçinin dostu olanın uğradığı cezayı gör!

حال فرعونی که هامان را شنود ** حال نمرودی که شیطان را شنود

Hâmân’ı dinleyen Firavunun, Şeytan’ı dinleyen Nemrûd’un hali budur.

دشمن ار چه دوستانه گویدت ** دام دان گر چه ز دانه گویدت‌‌

Düşman her ne kadar dostça söylerse de, her ne kadar taneden, yemden bahsederse de sen onu tuzak bil!

گر ترا قندی دهد آن زهر دان ** گر به تن لطفی کند آن قهر دان‌‌

Sana şeker verirse sen bunu zehir bil, bir lütufta bulunursa onu kahır bil!

چون قضا آید نبینی غیر پوست ** دشمنان را باز نشناسی ز دوست‌‌

Kaza gelince kabuktan başka bir şey göremez, düşmanları dostlardan ayıramazsın.

چون چنین شد ابتهال آغاز کن ** ناله و تسبیح و روزه ساز کن‌‌ 1195

Böyle olunca yalvarmaya başla, ağlayıp inlemeye, tesbihe, oruca devam et!

ناله می‌‌کن کای تو علام الغیوب ** زیر سنگ مکر بد ما را مکوب‌‌

“Rabbim, sen gaipleri bilirsin. Günahtan dolayı bizden intikam alma” diye yalvar, yakar!