پس قضا ابری بود خورشید پوش ** شیر و اژدرها شود زو همچو موش‌‌

پس قضا ابری بود خورشید پوش ** شیر و اژدرها شود زو همچو موش‌‌ 1255

Bu kaza, güneşi örten bir buluttur. Aslan ve ejderha bile ondan feryat ve figan etmektedir.

من اگر دامی نبینم گاه حکم ** من نه تنها جاهلم در راه حکم‌‌

“Kaza ve kader zuhur edince bir tuzağı bile görmüyorsam bo yolda cahil olan yalnız ben değilim ya!”

ای خنک آن کاو نکو کاری گرفت ** زور را بگذاشت او زاری گرفت‌‌

Zorlamayı bırakıp feryad ü figana koyulan kişi me kutlu kişidir; o, iyi bir işe sarılmıştır.

گر قضا پوشد سیه همچون شبت ** هم قضا دستت بگیرد عاقبت‌‌

Eğer kaza, seni gece gibi sararsa sonunda yine elinden tutacak odur;

گر قضا صد بار قصد جان کند ** هم قضا جانت دهد درمان کند

Yüz kere canına kastederse yine sana can veren derdine derman olan kazadır.

این قضا صد بار اگر راهت زند ** بر فراز چرخ خرگاهت زند 1260

Bu kaza yüz kere yolunu kesse de yine senin çadırını göklerin üstüne kurar.

از کرم دان این که می‌‌ترساندت ** تا به ملک ایمنی بنشاندت‌‌

Seni eminlik mülküne götürmek için bu korkutmasını inayet bil!

این سخن پایان ندارد گشت دیر ** گوش کن تو قصه‌‌ی خرگوش و شیر

Bu sözün sonu gelmez, söz de uzadı. Sen tavşanla aslan hikâyesini dinle!

پای واپس کشیدن خرگوش از شیر چون نزدیک چاه رسید

Kuyuya yaklaşınca aslanın yanında, tavşanın geri çekilmesi

چون که نزد چاه آمد شیر دید ** کز ره آن خرگوش ماند و پا کشید

Kuyu yanına gelince aslan, tavşanın geri kaldığını gördü.

گفت پا واپس کشیدی تو چرا ** پای را واپس مکش پیش اندر آ

Dedi ki: “Niçin ayağını geri çektin. Ayağını geri çekme, ileri gel!”