ای که تو از ظلم چاهی می‌‌کنی ** دان که بهر خویش دامی می‌‌کنی‌‌

Ey zulümle bir kuyu kazan! Sen kendin için tuzak hazırlıyorsun.

گرد خود چون کرم پیله بر متن ** بهر خود چه می‌‌کنی اندازه کن‌‌

İpekböceği gibi kendi etrafını örme; kendine kuyu kazarsan bari kararlıca kaz!

مر ضعیفان را تو بی‌‌خصمی مدان ** از نبی ذا جاء نصر الله خوان‌‌

Zayıfları sen yardımcısız, kimsesiz sanma; Kur’an’dan “İZa câe nasrullah” ı oku

گر تو پیلی خصم تو از تو رمید ** نک جزا طیرا ابابیلت رسید

Sen filsen, düşmanın senden ürkmüşse sana ceza olarak işte ebabil kuşu gelip çattı.

گر ضعیفی در زمین خواهد امان ** غلغل افتد در سپاه آسمان‌‌ 1315

Yerde bir zayıf aman dilerse, gökyüzü askerleri birbirlerine karışırlar.

گر بدندانش گزی پر خون کنی ** درد دندانت بگیرد چون کنی‌‌

Sen birisini dişinle ısırıp ta kan içinde bırakırsan diş ağrısına tutulunca ne yaparsın?

شیر خود را دید در چه وز غلو ** خویش را نشناخت آن دم از عدو

Aslan, kuyuda kendisini görünce hiddetinden o anda kendini düşmanından ayırt edemedi.

عکس خود را او عدوی خویش دید ** لا جرم بر خویش شمشیری کشید

Kendi aksini kendi düşmanı sandı, hulâsa, kendisine kılıç çekti.

ای بسا ظلمی که بینی از کسان ** خوی تو باشد در ایشان ای فلان‌‌

Ey adam! İnsanlarda gördüğün birçok zulümler, senin huyundur; sen, kendi huyunu onlarda görüyorsun.

اندر ایشان تافته هستی تو ** از نفاق و ظلم و بد مستی تو 1320

Senin varlığın, nifakın, zulmün, gafletin onlara aksetmiştir.