چون که خرگوش از رهایی شاد گشت ** سوی نخجیران دوان شد تا به دشت‌‌

Tavşan kurtulduğunda sevinerek ovaya, av hayvanlarına koştu.

شیر را چون دید در چه کشته زار ** چرخ می‌‌زد شادمان تا مرغزار 1340

Aslanın kuyuda öldüğünü görünce çayıra doğru döne oynaya gitmekteydi.

دست می‌‌زد چون رهید از دست مرگ ** سبز و رقصان در هوا چون شاخ و برگ‌‌

Ölümün pençesinden kurtulduğundan ayağı yerden kesilmiş, sevinmiş, el çırpmakta, dallar, yapraklar gibi yeşermiş neşelenmiş, oynamaktaydı.

شاخ و برگ از حبس خاک آزاد شد ** سر بر آورد و حریف باد شد

Dallar, yapraklar, toprak hapsinden kurtulunca başlarını yükseltir, rüzgârın eşi, arkadaşı olurlar.

برگها چون شاخ را بشکافتند ** تا به بالای درخت اشتافتند

Yapraklar, daldaki tomurcukları yarıp çıkınca ağacın tâ üstüne çıkarlar.

با زبان شطاه شکر خدا ** می‌‌سراید هر بر و برگی جدا

Her meyve ve her yaprak, tomurcuğunun diliyle Tanrı’nın şükrünü terennüm eder;

که بپرورد اصل ما را ذو العطا ** تا درخت استغلظ آمد و استوی‌‌ 1345

Bizim aslımızı, ihsan sahibi Tanrı yetiştirdi, nihayet ağaç kalınlaştı, doğrulup yükseldi de.

جانهای بسته اندر آب و گل ** چون رهند از آب و گلها شاد دل‌‌

Su ve çamur içinde olan canlar da bataklıklardan, su ve çamurdan kurtulunca gönülleri sevinç dolu bir halde.

در هوای عشق حق رقصان شوند ** همچو قرص بدر بی‌‌نقصان شوند

Tanrı aşkının havasında raks ederler; ayın on dördü gibi noksansız ve tam bir hale gelirler.

جسمشان در رقص و جانها خود مپرس ** و آن که گرد جان از آنها خود مپرس‌‌

Tenleri oynayıp durur, ya canları ne haldedir? Sorma! Tamamıyla can olanlara gelince: onları hiç sorma (anlatmağa imkân yok!)